Week in beelden – snapshot diary – week 27
Is de vakantie nu begonnen of niet ?
Laatste schooldag en dan is het vakantiegevoel er …. bijna. Laatste schooldag en er wordt ook al meteen gewerkt voor het volgende. Zo sleurde ik met collega’s stapels boeken van het ene naar het andere lokaal, stapels die eerst per jaar en richting worden gelegd en stapels die uiteindelijk, in augustus stapels per leerling zullen worden. Wij zijn de kabouters van het zomerverlof. Op dinsdag was ik vertrekkensklaar om te gaan kamperen met de caravan maar dat was buiten de ‘bijkomende klassenraad’ gerekend. Het loopt niet altijd van een leien dakje. Dan maar het vertrek een halve dag uitgesteld. Het echte ‘op vakantie vertrekken’ was met een dubbel gevoel, mijn hoofd zat nog vol vergaderinfo van de extra klassenraad.
Op naar Nederland – eerste stop Nijmegen (Groesbeek)
Na ‘een laatste middagmaal’ vertrok ik dan eindelijk richting Nederland, meer bepaald richting Nijmegen. Ik had er een lange tussenstop voorzien voor mijn trip naar het noorden van Nederland. Na enkele uren kwam ik aan in Groesbeek. Een superkleine camping (10 plaatsen) op de grens met Duitsland. Wat een gezelligheid was het daar !
De volgende dag was ik klaar voor een fietsrit van zo’n 30 km. Alleen werd ik hier helemaal geconfronteerd met mijn vooroordelen over Nederland. Het was duwen en stompen om verder te geraken. Dat de hoogteverschillen in een gemeente als “Berg en Dal” niet van de poes zijn had ik natuurlijk kunnen weten !
Wat mij diep dankbaar maakte : de zon was van de partij. Na al die weken regen na elkaar heb ik hier volle dagen zon gehad. Geen echte zomer, maar toch standvastig weer. Dankjewel zon !
Tweede stop : omgeving Lauwersoog (Groningen)
Na twee dagen kende ik alle campingbewoners en werd ik door allen uitgezwaaid. Op naar het noorden voor een rit van een kleine 200 km. Ik had er opnieuw geboekt via natuurkampeerterreinen en werd daarvoor beloond : een superrustige, geheel in de natuur gelegen camping, al kan het niet veel anders aangezien heel de streek hier gewoon heel rustig is. Doel : de wadden. Hier zou ik het grootste aaneengeschakeld natuurgebied van Europa bezoeken. Ik had er vele zin in !
De camping ‘overviel’ me een beetje. 40 plaatsen ! Dat is meteen het viervoudige van de vorige, maar wie campings kent weet dat dit nog altijd klein is. Voor mij zal het echter wellicht de grootste zijn die ik aandoe.
En toen kwam het lief
Het lief heeft een hekel aan kamperen (hij heeft het eigenlijk nog nooit gedaan) en de gedachte om op een paar vierkante meters te ‘wonen’ (caravan) in de natuur, lijkt hem een beetje alsof je terug naar de oertijd gaat. Voor sommigen aantrekkelijk, voor hem een gruwel. Waarom zou je in hemelsnaam het comfort van je huis ruilen voor zo’n primitieve huisvesting ? Dat zo’n caravan bescherming biedt, dat campings prima faciliteiten hebben, dat je in een degelijk bed slaapt enzovoort, dat wou hij niet horen.
Toch kwam hij na 5 uur treinen aan in Groningen en wel met de gedachte om er een blitzbezoek van te maken. Ondanks het kingseize bed had hij zijn grootste twijfel over het slapen. Ik was dan weer zo gestresseerd door al zijn zorgen dat … ik uiteindelijk niet slapen kon. Laat ons samenvatten dat kamperen inderdaad… niet zijn ding is. Maar hij heeft het toch geprobeerd ! Dankjewel !
Kamperen is helemaal mijn ding
Het lief zei vorig jaar ‘als dat echt je droom is moet je dat doen‘, en dat resulteerde in de aanschaf van een caravan. Ondertussen ben ik compleet verkocht aan het kamperen. Dinsdag verhuis ik opnieuw mijn mobiele huisje en opnieuw wordt het én een natuurreservaat én een camping van natuurkampeerterreinen.
Zei ik al dat kamperen helemaal mijn ding is ?
Het lief heeft het alvast geprobeerd en hij is een ervaring rijker. Later deze vakantie gaan we nog netjes een écht (!) huis (!) huren om samen vakantie te vieren. Meer zijn ding dus. Minder het mijne.
Maar dat is het mooie in een relatie, het elkaar gunnen van een eigen verhaal en eigen avontuur en dan weer samen verhalen schrijven. Mooi is dat !
Iemand nog tips voor Nederland, liefst in een natuurrijke omgeving ? Heel erg welkom !
Wat mooi dat je lief toch geprobeerd heeft én je ook aanmoedigt om je eigen ding toch te doen! Whoopwhoop!!