Snapshot diary week 18/2018 Zomer in Nieuwpoort !
Mei zit vol extra vakantiedagen !
Ik laat die extra vakantiedagen echt niet aan mij voorbij gaan ! En als de zon ons dan nog eens trakteert op haar gulle aanwezigheid dan ben ik helemaal van de partij !
Dus trok ik deze week voor enkele dagen richting Nieuwpoort. Met de caravan, om te genieten van het buitenleven. Ik reed kilometers (totaal zo’n 80 !) met de fiets en deed mijn ogen te goed aan Beaufort.
Het campingleven
Het campingleven bevalt mij uitermate. Het leven is er trager, veel trager. Als het weer een beetje meezit (lees: geen of weinig regen) dan leef ik helemaal buiten. Ik vind het heerlijk om ’s morgens door het raam te kijken en te zien hoe de zon opkomt. Na sanitaire stop en warme douche rijd ik met mijn fiets richting campingbakkerij. Ik koop er meteen ook de krant. Tafel buiten, stoel buiten en ik ben goed voor anderhalf uur ontbijt en krant. Verse broodjes en verse krant. Dat zou ik evengoed thuis kunnen doen, maar dat gebeurt niet.
Ondertussen hebben al een paar mensen goede dag gewuifd of ‘smakelijk’ gewenst. Er is een warme vriendelijkheid op campings. Misschien komt dat omdat iedereen zo relaxed is.
Het valt mij verder op hoe stil het er is. Ook zijn er best wat kampeerders. Dit is nog mei, het voorseizoen en kinderen heb ik er zo goed als niet gezien.
Beaufort
Ik heb mijn dagen voornamelijk gevuld met fietsen. Ik fietste het binnenland in maar fietste via de dijk evengoed zo’n 20 km naar Oostende. De eerste dag had ik de wind op kop, dat is niet min aan de kust, maar de langste rit van 40 km viel best mee. De wind was mij goed gezind. Ik zag werken van deze (2018) editie van Beaufort en voorgaande. Van alles wat ik gezien heb is onderstaand werk mijn huidige favoriet. Het is een werk van Nina Beier. Het knappe is dat het de natuur deel uitmaakt van het kunstwerk. Het staat immers op een golfbreker wat betekent dat het bij vloed helemaal overspoeld wordt door water en bij eb langzaam tevoorschijn komt.
Holy Land van Kader Attia (FR) raakte me toen ik de uitleg las. Spijtig dat het een tijdelijke installatie is, want het geeft zo te denken. Het is een sober werk en heeft volgens mij geen politiek statement. Het beschrijft de werkelijkheid zoals ze is, zonder stelling in te nemen. Dat maakt het volgens mij nog sterker.
Werk ik eigenlijk nog wel ?
Ik kan mij voorstellen dat die vraag soms wordt gesteld als je mijn snapshot diary leest. Over het werk vind je hier weinig, ook al zit daar een vat vol verhalen. Maar het ligt soms gevoelig, foto’s zijn al niet zo evident en veel komt ook ieder jaar terug. Maar dit was toch de eerste keer: een projectdag rond EHBO en verkeer gegeven door externen met véél kennis van zaken. De wereld is weer wat veiliger geworden !
