1000 vragen #3 Om welke grappen kan je heel hard lachen ?
Hard lachen overkomt me zelden
Laat ik het maar meteen toegeven, het gebeurt zelden dat ik hard of uitbundig lach. En eerlijk gezegd hoor of lees ik ook niet zoveel grappen. Maar laat het mij eerst over dat lachen hebben en het talent dat ik niet heb.
De bulderlach (die ik niet heb)
Op het werk had ik vroeger een collega die de muren kon laten daveren door zijn lach. Hij was er om bekend en het was een geweldig aanstekelijke lach. Je hoefde de grap niet te weten, je hoefde zelfs niet eens het goede humeur te hebben, dat kwam gewoon vanzelf. Bulderen kon die man. Dikwijls compleet onverwacht. Niet dat het zo’n grappenmaker was, hij was gewoon heel gevoelig aan een lach met hoog volume. Ik denk dat we hem deels daarom al zo graag zagen. Zelfs bij het slechtste weer toverde hij de zon op het werk.
Snikken van het lachen
Kijk, dat overkomt me al sneller. Hard lachen om een grap lijkt mij iets dat gekoppeld is aan één moment : de clue van de grap. Snikken van het lachen (wat mij dus wel overkomt) is eerder iets dat opgebouwd is. Iemand zegt iets grappigs en een ander gaat dat zo fijntjes en met zoveel humor op in dat er iets wordt opgebouwd. Of het overkomt me in situaties waarin helemaal niet gelachen mag worden. Ik zou op een begrafenis kunnen snikken van het lachen. Dat is niet netjes natuurlijk, het komt vrees ik door een combinatie van spanning en humor zien. De onderdrukte lach die net door de onderdrukking uitmondt in ‘snikken van het lachen’.
Zo herinner ik mij dat ik stageles moest geven en dat achteraan de mentor in slaap gevallen was en begon te snurken. Het kan iets over de kwaliteit van mijn les zeggen, maar ik deed zo hard mijn best om het te negeren dat ik gewoon geen woord meer over mijn lippen kreeg. Tranen heb ik gelachen. De leerlingen ook trouwens. Tot de mentor wakker schoot en zich verplicht zag om mij goede cijfers te geven. (Zo doe je dat dus ! *knipoog*.
Binnenpretjes
Maar bovenal ben ik een vrouw van binnenpretjes. Ik kan daar lang van genieten. De humor zien van dingen. De grap er van inzien. Leerlingen hebben bijzonder veel humor en zijn soms zo gevat (hetzij verbaal, hetzij op hun toetsen), dan ik in bed nog kan glimlachen om het gebeurde. Zelfs de pure herinnering aan hun grappen (en wat ze soms uithalen) doet me nu nog glimlachen….
