Gelezen – Life on Sneakers – Evi Renaux
Life on Sneakers : een tijd geleden overal te zien
Een paar maanden geleden zag je Life on Sneakers in alle boekhandels liggen. Het werd zo hard gepromoot dat ik bij voorbaat al dacht dat het meer ‘vorm’ dan wel inhoud zou zijn. Ik meende ook dat ik het verhaal wel zou kennen : dat van ziek zijn. Shame on me dat ik daar zo lichtjes overga, alsof niet ieder verhaal anders is en alsof het alleen maar daar over zou gaan.
Prachtig uitgegeven
Maar het moest toch worden gezegd : Life on Sneakers was heel erg mooi uitgegeven, al gaf mij dat een dubbel gevoel. Tegenwoordig lijkt het beeld al bijna even belangrijk als het woord en is de tijd voorbij dat een (non-fictie) boek gewoon uit hoofdstukken bestaat die elkaar opvolgen. Veel boeken zijn verzamelplaatsen van een paar lange teksten die ‘verlucht’ zijn met foto’s, quotes, kleine interviews etc. Alsof de doorsnee lezer het niet meer aan kan zich door wat langere teksten te worstelen.
Wat dat betreft is het evenwicht hier goed behouden. Evi Renaux houdt van muziek en die muziek heeft haar in de barre tijden ook recht gehouden. De muziek verbindt haar met haar (overleden) vader die aan de afwas stond te zingen. De foto’s zijn van Evi zelf, geen sfeerfoto’s uit een of andere fotodatabase die voor extra pagina’s zorgen.
Weinig auteurs/uitgeverijen kunnen dat : zorgen dat het nog altijd over de essentie gaat !
Life on sneakers : het leven kan je niet plannen
Natuurlijk is het verhaal voorspelbaar en gaat het over ziekte en hoe er mee om te gaan. En toch moet je het lezen ! Voila ! Omdat wat Evi Renaux schrijft ons vroeg of laat allemaal overkomt : dat je nog zo hard je best kan doen en nog zo goed je zaakjes op orde kan hebben, er momenten komen waarop het allemaal anders uitdraait dan verwacht.
Onmacht
Evi Renaux is jong. Een dertiger. Een jonge mamma met een scheiding achter de rug. Haar vader is onlangs overleden. Het contract met de droomjob wordt niet verlengd. Dat op zich al is een hele boterham. En dan zo ziek zijn, zoveel pijn en botsen op onbegrip bij artsen. Dat ze het niet weten, dat het misschien wel psychisch is, dat ze van her naar der wordt gestuurd en amper ernstig wordt genomen. Van ziekenhuis naar ziekenhuis. Je vraagt je af of dit Vlaanderen is. Of dit onze gezondheidszorg is. Rode wangen met vervangende schaamte.
Een boek over loslaten
De high heals worden door Evi Renaux geruild voor sneakers. De droomjob is er niet meer. Het snelle leven is onmogelijk geworden. Vrienden blijken geen vrienden meer te zijn. Amper dertig jaar en haar hele leven staat al on hold. Wat wordt de toekomst ? Is het allemaal nog de moeite ?
Wat is echt belangrijk in het leven ?
Men zegt wel eens dat je door een dal moet gaan om te zien wat echt belangrijk is in het leven. Dat is bij Evi Renaux niet anders. Ze weet de kleine dingen te waarderen. De koffie. De muziek. De knuffel van Lola, haar dochter. Haar zussen. Haar moeder.
Plan B
Evi Renaux heeft ondertussen een artikelenreeks in Knack onder de titel ‘Plan B’.
Wat zou je doen als het leven zoals je het nu leidt, niet meer mogelijk is ? Als je (bijna) alles zou moeten afgeven ? Wat als morgen alles anders is ? Het zijn vragen die ze zelf heeft moeten doorworstelen.
Op de blog van Evi kan je artikels ‘Plan B’ uit Knack terugvinden.
Samengevat
- Taal : Vlot geschreven.
- Inhoud : biografisch verhaal van een jonge vrouw die door ziekte afscheid moet nemen van het leven zoals ze het leidde. Een verhaal van vallen en opstaan, van onmacht in ziekenhuizen maar uiteindelijk ook een verhaal van plan B.
- Emotie : Je wordt geraakt door de onmacht en veerkracht
- Themata : ziekte, loslaten, onmacht
- Genre : auto-biografie
- Personages : Evi Renaux, Lola (dochter), moeder, zussen en familie
- Context : Vlaanderen, hedendaagse, leven van dertiger
- Waarom je dit moet lezen : om je bewust te worden van wat echt belangrijk is in je leven