lopen met een kater
Kan je een kater hebben zonder een druppel alcohol te drinken ? Volgens het liefje wel. We stonden beiden op met hoofdpijn en die is na een hele dag nog niet verdwenen. We zochten naar oorzaken : was het de korte maar misschien te hevige krachttraining van gisterenavond ? Hadden we te laat op de avond getraind ? Kan liefje niet meer tegen wijn en massa’s pindanoten ? Maar waarom had ik er dan ook last van (geen wijn, geen noten).
De schuldige moest gezocht worden in de fruitsla. Anderhalve dag was die, en koud bewaard, maar volgens liefje toch de oorzaak van de kater. Met al die gistingen…
Ondanks het katergevoel ben ik deze morgen toch nog richting Leuven vertrokken om er geheel onverwachts deel te nemen aan de eindejaarscorrida. 8 km, moest redelijk lukken dacht ik, maar het katergevoel bleef. Misschien was datzelfde katergevoel ook de oorzaak van mijn onvrede met de loop. Ik vond hem niet zo georganiseerd : geen kilometer aanduidingen (op 8 km moet je er toch minstens één zien) en bij het binnenkomen van honderden mensen moesten 2 kraantjes en plastic bekertjes ons bedienen. Het werd daar, én bij de ‘free Aquarius’ bijna een kleine oorlog. Mensen verdrongen elkaar. 
Typisch Leuven (maar ik heb het als bewoner van Leuven altijd gewaardeerd) is het onmiddellijk afbreken van alles eens het evenement goed en wel op z’n einde loopt. Geen ‘chillen’ in de sfeer dus. Nieuw was de tijdsmeting met Prorun, een nauwelijks zichtbaar chipje op je borstnummer dat blijkbaar zo goed werkt dat de uitslagen bijna onmiddellijk op LCD-schermen te zien waren. Blijkbaar kan eender welke loper op die manier ook z’n videobeeld opvragen via internet.
Als beloning : een fles wijn !
Nog een kater in het vooruitzicht ?
