week in beelden – snapshot diary – week 21

vergaderen : we hebben nog een lange weg te gaan

De werkweek zat weer vol vergaderingen en allerlei extra’s waardoor het lesgeven eigenlijk de ontspanning was. Ik vraag mij dikwijls af hoeveel vergaderingen echt nodig zijn en ik vrees dat dat nog niet eens de helft is. In een digitaal tijdperk blijf ik het moeilijk vinden dat het delen van informatie ‘in groep’ en ‘persoonlijk’ moet gebeuren. Alsof je alleen dan zeker bent dat het aankomt.

Andere vergaderingen waarop beslist moet worden lijken dan weer noodzakelijk, maar ook hier leert de ervaring dat het lobbywerk al zo sterk was dat alles eigenlijk in kannen en kruiken is en er geen ruimte meer is om nog iets anders te beslissen, wat neerkomt op informatiedeling.

Hebben jullie ook die ervaring of is dit bedrijfs/cultuurgebonden ? 

Eerst werk afmaken dan spelen (nooit dus)

Balans werk/leven blijft voor mij een moeilijke zaak (tips zijn altijd welkom !) en het adagio ‘eerst werken dan spelen’ hebben mijn ouders en opvoeders er precies goed ingeramd. Het is een regel die ik moet afleren. Ik moet meer luisteren naar Covey (toch een beetje mijn goeroe) die het over prioriteiten heeft en onderscheid maken tussen belangrijk en dringend en alle combinaties hiervan. Want hé, er is altijd werk. Altijd ! Het is nooit af ! Al die jaren in een katholiek internaat hebben me tot slaaf gemaakt van dit adagio, met alle schuldgevoelens vandien !

Mini-vakantie met veel redement (dik 36 uur !)

Omdat ik het nog tot mijn 67 ste moet volhouden plande ik totaal onverwacht een mini-vakantie. Ik vertrok vrijdagavond na alle vergaderingen én het avondeten richting Swalmen. Mét caravan. De voorbereiding was simpel : verse kleren en wat graaien in onze frigo (kaas, margarine, beleg, melk). Ik ben ervan overtuigd dat ik dit proces nog kan versnellen, maar samengevat : nog geen half uur werk !

De weergoden waren met prima gezind. Na een kleine twee uur rijden plaatste ik mijn ‘huisje’ tussen de bomen op het gras en schonk mezelf onder het gekwaak van kikkers en geflierefluit van vogels een glaasje Chardonnay in. Zaterdag fietste ik, flirte wat met de Nederlands/Duitse grens, bezocht Roermond en zag hoe de boot die ik wou nemen net van wal stak. Ik genoot, genoot, genoot en alle ‘werk’ leek ver weg.

Terug op de camping zette ik me in de zetel voor de caravan en genoot van een boek. Ik hoorde de paarden hinikken en zag hoe ook kleine kalfjes ‘dartel’ kunnen zijn. Zet me in de natuur zonder lawaai en drukte en ik ben gelukkig.

Tegen elf uur was ik zondag alweer thuis van deze mini-vakantie, maar wel met het gevoel van echt op vakantie geweest te zijn. Twee overnachtingen geven echt wel dat gevoel.
Nu ik er op terugkijk moet ik ook zeggen dat ik zondagnamiddag alweer behoorlijk aan het werk was, ook in de avond – er is nog werk (!)  aan de winkel !

En wat hebben we geleerd ?

Dit alles leerde me dat er geen enkele reden is om niet voor een mini-vakantie te gaan. Een half uur voorbereidingswerk, echt ! Het is – in mijn geval – een kwestie van de caravan aanhaken, GPS opzetten en weg. De caravan is standaard gevuld met verse handdoeken, donsdeken, regenkledij, DVD-speler, toiletgerief, zelfs flesjes drank, koffie en individuele porties confituur en choco. In mijn auto zit standaard mijn vouwfiets.

Kiezen voor ontspanning

Kiezen om niet thuis te blijven (en toch allerlei werk te doen, hetzij voor ‘het werk’, (hetzij voor het huishouden) is een keuze die ik moet leren. Ik ben niet zo goed in thuis ‘niet werken’. Mannen schijnen daar beter in te zijn en mijn echtgenoot al zeker. Hij heeft er geen moeite mee om in de zetel te zitten ook al staat de keuken nog vol gerief en kan de vloer wel een beurt gebruiken. Ik wou dat ik dat ook had, maar ik vind het écht écht moeilijk ! Zet mij bij ‘werkgelegenheid’ en ik werk.

Deze mini-vakantie zorgt er alvast voor dat de batterijen wat gevuld zijn en als het even weer compleet zotjes wordt, dan ga ik in mijn hoofd even terug naar die zalige camping alwaar alleen de natuur geluid maakt !

Alvast aan allen een fijne werkweek !

Hebben jullie het ook moeilijk om niet te werken als er ‘werk voor handen’ is ?