10 000 vragen #90 Hoe pep je jezelf op na een rotdag ? – mijn noodplan
De ene rotdag is de andere niet
Ik heb een noodplan voor rotdagen. Klinkt drastisch, maar omdat ik nogal stressgevoelig ben en zelfzorg veel problemen kan vermijden heb ik voor mezelf een noodplan gemaakt in tijden van grote stress of rotdagen. Wat dat laatste betreft, even dit: de ene rotdag is de andere niet. Soms loopt het van geen meter en weet je dat het gewoon je dag niet was, Murphy had een hoogdag. Dit zijn rotdagen maar ik kan ze relativeren. De dag erop gaat het steevast beter. Anders is het als er echt problemen zijn waarbij geen oplossing in het zicht is of er veel weerstand is. Dagen waar je dag na dag tegen dezelfde problemen aan loopt. Dat is een ander soort rotdag.
Noodplan in tijden van (grote) stress
Regel 1: Besef en goede communicatie
Ik ben geen goede babbelaar als het over problemen gaat. Maar ik heb wel geleerd dat goede communicatie veel oplost. Ik zeg nu zonder problemen tegen het lief of vrienden ‘Ik heb een slechte dag’, of ‘het gaat me niet af de laatste dagen’. Ik durf het evengoed tegen collega’s zeggen. Iedereen snapt dat. Nog nooit heeft iemand me raar aangekeken. Men weet dan onmiddellijk dat je niet op je vrolijkst zal zijn en dat je enthousiasme, dat er anders wel is, minder is. Door het te zeggen communiceer ik meteen ook dat ze zich geen zorgen hoeven te maken. Het heeft niet met hén te maken, het is geen reactie op wat er gebeurde. Ik zeg zoveel als ‘laat me nu even gerust’.
Oppeppen na een rotdag: do’s and don’ts
Don’t
- Er over piekeren en het in mijn hoofd keer op keer herhalen hoe erg het wel is (of het dat nu werkelijk is of niet, het piekeren erover of het keer op keer opnieuw malen helpt me geen stap vooruit)
- Idem wat het spreken (denk vooral ‘zagen’) met een ander betreft. Als het ‘roeren in de pot van frustratie’ is, dan verpest ik mijn en andermans humeur
- Samenvallen met de emotie (ontgoocheling, boosheid, frustratie). Soms is die emotie er wel, maar ik mag er niet mee samenvallen. Die emotie vertelt me iets, maar dat is maar een stuk van het verhaal
- Vervallen in non-actie (of het nu te maken heeft met de dag of totaal iets anders is, niets doen en stilvallen is geen goed idee). Denk aan: in je zeteltje kruipen en zielig wezen.
Do’s
- Aanvaarden dat de dag rot was of de problemen er zijn en durven besluiten dat je momenteel (op de rotdag dus) niet tot echt goede oplossingen zal komen.
- Je geliefden op de hoogte brengen. Dat het niet het moment is om moeilijke kwesties ten berde te brengen. Morgen gaat het beter !
- Geen energie steken in het ‘verzet’ tegen de situatie. Het is wat het is. Niet boos zijn omdat dit of dat gebeurd is (verleden) maar vertrekken ‘vanaf hier’. Gegeven situatie x, wat kan ik doen ?
- Tijdelijk loslaten en positieve dingen doen. (Actie !)
- als ik fysiek uitgeput ben actief zoeken naar een goede serie/film op Netflix en er voor gaan. Dus niet: zappen of na 5 minuten weer een andere serie opzetten.
- veel beter: een wandeling in ons dorp. Al is het maar een kilometer. Als mijn hoofd echt niet rustig te krijgen is luisteren naar een podcast
- Zweten. Sporten ! Als in goed zweten. Beste oplossing bij serieuze frustratie, zeker als die in je lichaam geslopen is. De beste manier van ‘afreageren’. Als ik fysiek heel onrustig ben is dit de beste oplossing. (Wandelen of fietsen helpt ook, hoe groter de frustratie, hoe actiever ik het beste ben).
- Een goed boek. Bij de eerste bladzijden heb ik het soms moeilijk om mijn gedachtestroom stil te leggen, ik verplicht mezelf om verder te lezen. Ook al betekent dit soms dat ik het eerste blad 3 keer opnieuw moet lezen.
- Naar de bibliotheek gaan (als er tijd is). Brengt me altijd op andere gedachten en is inspirerend. Wat een effect de bibliotheek kan hebben !
Strijken als troostmiddel
Ik vind niet dat ik veel rotdagen heb. Maar ik heb wel soms echt zware dagen. Als er veel vergaderingen zijn, als er veel problemen zijn (die simpelweg opgelost moeten worden, geen frustraties). Dan benoem ik ze ook simpelweg als ‘zware dagen’. Dan bouw ik sowieso rustmomenten in (weekplanning). Ik weet dat ik na 4 uur vergaderen van mezelf geen supercreativiteit moet verwachten. Dan plan ik ‘werk’ waarvan het moet gedaan worden maar dat in kader van de timing bijna een verrukking is. Strijken bijvoorbeeld. De badkamer onder handen nemen. Dweilen. Zaken waar ik niet sta voor de springen maar op dat moment grote winst betekenen: ze verzetten mijn gedachten en ze geven me nadien een gevoel van voldoening.
Winwin dus.
Benieuwd hoe jullie omgaan met rotdagen !
Van mij helpt het soms ook om op ‘zware dagen’ zoals jij ze omschrijft een grote taak te volbrengen. Iets dat al lang knaagt en waarvan ik weet dat het oplosbaar is, maar wat tijd of moeite gaat kosten. Dan doe ik gewoon die grote taak en ben ik ZO blij en fier op mezelf dat ik bijna opzwel van trots (ja, trots op mezelf!). Dan vergeet ik prompt dat ik een zware dag heb, en wordt het een fantastische dag, aja, want die ene grote taak is volbracht!
Ja, dat doe ik ook wel. Eerlijk gezegd niet een grote taak, maar een kleintje waar ik bijvoorbeeld tegenop zie. Dan heeft de dag toch nog voor iets gediend en is er toch een gevoel van voldaanheid én overwinning ! (Alleen is jouw overwinning precies wel groter, misschien moet ik mij oefenen in de grotere taken).