Onderweg – als pelgrim op weg op het St. Olavspad

Wie aan pelgrimswegen denkt, denkt al snel aan Santigo de Compostella. De droom van menig wandelaar of wie nood heeft aan een time out. Francine Postma, moeder, partner en journaliste, koos voor het St. Olvaspad. Ze startte in Zweden en eindigde in Noorwegen. Haar boek is een neerslag van gedachten én een beschrijving van het pad. Wat bracht haar tot deze 5 weken lange tocht en bracht de tocht wat ze verwachtte? Je leest het in haar boek ‘Onderweg, alleen over het St. Olavspad’.

Op zoek naar eenvoud

Francine Postma hoorde via vrienden over deze meest noordelijke pelgrimsroute van de wereld. Vrienden van haar emigreerden naar Zweden en de route bleek letterlijk door hun voortuin te lopen. Voor het tijdschrift Happinez liep ze voor eerst een deel van de tocht en was meteen verkocht. Dit wou ze opnieuw doen, maar dan wel de héle tocht.

Ik genoot van de frisheid, de stilte, de bossen, de spiegelende meren, de besneeuwde bergen in de verte en de uitgestrekte vrijheid. Een gevoel dat ik door mijn drukke leven als moeder van twee temperamentvolle zoons bijna was vergeten. (…)

Citaat uit Francine Postma, Onderweg, alleen over het st. Olvaspad, uitgeverij Fjord 2021

Alleen op pad

Dat ze alleen op pad zou gaan, bleek onmiddellijk duidelijk. Praktisch viel er wel een en ander te regelen.

In mijn eentje, omdat ik had gemerkt hoe fijn ik wandelen in eenzaamheid en stilte vond. Het pelgrimsbestaan met z’n eenvoud, ritme en overzichtelijkheid trok me onweerstaanbaar aan.
Voor een moeder van twee nog jonge kinderen is het niet niks om vijf hele weken van huis te zijn. Niet iedereen begreep mijn keuze. Maar ik voélde dat ik dit pad nu moest lopen – niet verspreid over etappes over een paar jaar, maar in één keer – om er daarna weer echt te kunnen zijn. En dus vertrok ik.

Citaat uit Francine Postma, Onderweg, alleen over het st. Olvaspad, uitgeverij Fjord 2021

Roadbook

Het boek van Postma volgt de pelgrimsroute. Dag na dag lees je enerzijds haar gedachten tijdens de tocht, maar evengoed, apart, krijg je informatie over de dagetappe en de overnachtingsplaats. Hier en daar staan foto’s die concreet over het St. Olavspad gaan.

Roadbook

Het verhaal wil dat Noorse Viking Olav Haraldsson (11de eeuw), na jarenlange ballingschap in Rusland, dit pad bewandelde met als doel koning te worden om Noorwegen weer één te maken. Die eenheid wou hij o.a. bekomen door het volk te bekeren tot het christendom. Hij reisde met een gevolg, nam soms het paard en raakte verwikkeld in gevechten. Geen typische bedevaarder dus, maar wel eentje die van dergelijke betekenis werd dat er een pelgrimspad uit ontstaan is.

Het eind van de tocht is de kathedraal van Trondheim, waar volgens de overlevering de botten van St. Olav begraven liggen. Zelf haalde Olav het eind van zijn tocht overigens niet: hij werd in 1030 vermoord in Stiklestad.
Ergens vind ik het een bemoedigend vooruitzicht: zelfs als je de eindstreep niet haalt, kun je het nog tot heilige schoppen.

Citaat uit Francine Postma, Onderweg, alleen over het st. Olvaspad, uitgeverij Fjord 2021

Autobiografisch verslag

Pelgrimstochten hebben hun aantrekkingskracht voor velen te danken aan de sterke uitnodiging tot reflectie. Voor sommige wandelaars is dat zelfs de grootste motivatie: weg van alles, op de cadans van het stappen. In haar autobiografische verslagen is Postma bloedeerlijk over haar gedachten, het boek is geenszins een geromantiseerde lofzang op het pelgrimeren als één grote tocht naar verlichting.

Eén van de eerste dingen waar ze mee moet afrekenen is de ‘instagrampelgrim‘, de zogenaamde ‘echte’ pelgrim. Het zegt iets over hoe groot de invloed van (sociale) media is.

De afgelopen maanden heb ik me, met De Spartaan in mijn achterhoofd, blindgestaard op foto’s van hikers op Facebook en Instagram. Mannen met baarden en tattoos en stoere, bloedmooie vrouwen met slordige krullen. Ze leiden een vrij en onbekommerd bestaan in de wilde natuur (#happiness), al wildplukkend (#rawfood) of stukken zelfgeschoten vlees aan het spit rijgend (#paleo). ‘Good morning folks, have a great day !’, posten ze, onder een guitige selfie vanuit de opening van een piepklein tentje, met op de achtergrond een fabuleuze fjord in de opkomende zon (#blessed).
Hoe bewonderendswaardig en begerenswaardig ik deze way of life me ook leek, ik heb onder ogen moeten zien dat ik er het type niet voor ben. (…)
Voor wie ging ik deze pelgrimstocht eigenlijk lopen? Voor mezelf toch?

Citaat uit Francine Postma, Onderweg, alleen over het st. Olvaspad, uitgeverij Fjord 2021

Een boek voor iedere wandelaar

Zelf heb ik nog geen dergelijke (pelgrims-)tocht ondernomen, maar dat maakt voor het lezen van dit boek niets uit. Wie houdt van wandelen zal zich in véél van wat Postman schrijft herkennen als het over het wandelen gaat.

Zolang ik loop, is alles tenminste duidelijk. Ik heb mijn vertrekpunt en een doel. Ik heb een dag de tijd. (…) Ik moet regelmatig even uitrusten. Tussendoor denk ik, zing ik, ben ik stil. Ik adem, ik beweeg.

Citaat uit Francine Postma, Onderweg, alleen over het st. Olvaspad, uitgeverij Fjord 2021

Of je nu zelf van plan bent om ooit een dergelijke tocht te doen, of je ben een occasionele wandelaar die nu en dan wat kilometers bij elkaar sprokkelt, het boek blijft een inspiratie voor elke wandelaar, of het nu om korte of lange afstanden gaat. Koester je de droom om ook echt een dagenlange tocht te maken, al dan niet alleen, dan geeft dit boek alvast een praktische inkijk in het leven van het wandelen dag na dag.

Op weg – Francine Postma

Francine Postma, Onderweg, Alleen over het St. Olvaspad, telt 216 pagina’s en is een uitgave van Fjord (2021). Te koop bij o.a. Bol.com voor € 20,00 (paperback)

Je vindt dit boek wellicht ook bij je lokale boekenhandelaar. Hij vertelt je met liefde over dit boek en andere boeken die jou interesseren.

Zin gekregen in wandelen of gewoon meer lezen?

Je vindt tal van wandelingen op DeWereldvanKaat, gerangschikt per provincie of gewoon op kaart.

Of gewoon zin in meer lezen? Meer boekreviews vind je hier.