10 000 vragen #79 Ben je onvergetelijk ?

Onvergetelijk, is dat niet wat pretentieus ?

De 1000 vragen van Flow zijn bij tijden wel gek.Of misschien vind ik ze gek. Worden uiteindelijk niet alle mensen uiteindelijk vergeten ? Tenzij ze iets extreem goeds of erger nog, slecht hebben gedaan. Namen als Nero, Siddartha, Napoleon, … die zijn (nog) niet vergeten. Maar een mens zoals jij en ik ? Onvergetelijk ?

Toch zijn er mensen die er anders over denken. Die hun testament willen nalaten, een indruk willen nalaten. Zo voel ik dag in dag uit de hete adem van de onderwijshervorming die in mijn streek wel eens veel verder zou kunnen gaan dan de overheid als mogelijkheid schetst. Het mogelijke einde van een schoolloopbaan op 1 plaats, een complete verhuis van personeel en leerlingen, meer dan 10 000 leerlingen, meer dan duizend personeelsleden. Een manier om onvergetelijk te worden ?

Of gaat het om iets anders ?

Gaat het om een indruk nalaten ? Dan ken ik best wat mensen uit mijn omgeving die zo bijzonder zijn dat ik ze niet gauw vergeet. Niet dat ze grootse dingen doen, maar omdat ze zo origineel zijn, creatief, dingen durven die ik niet durf, op zo’n eigen manier in het leven staan dat ze toch wel indruk op mij maken.

Bloggers !

Zo leven er wel een paar bloggers in mijn hoofd. Bloggers die al jaren bloggen en waarvan je de indruk krijgt dat je ze begint te kennen. Lezen hoe hun levensvisie opbouwt, hoe ze trouw zijn aan hun waarden. Annelies maakt wel indruk op mij in haar zoeken naar een écht leven, wars van wat ons aangepraat wordt.  Misschien komt het omdat ze zich dikwijls dezelfde vragen stelt als ik maar radicaler antwoordt.

Jezuïeten !

Tijdens mijn jeugd en tot mijn 35ste zo ongeveer had ik behoorlijk veel contact met jezuïeten. Ik logeerde er, ik at met hen samen, ruimde de tafel af. Ze hebben een blijvende indruk op mij gemaakt. Hun filosofie draait dikwijls om het onderscheiden van geesten. Dat klinkt nogal alsof ze ergens in de Middeleeuwen zijn blijven steken of  een al te grote liefde voor Halloween hebben. Op hun pagina lees je dit

Het woord “geesten” lijkt eerder thuis te horen in een primitieve cultuur dan in een hedendaagse spiritualiteit. Toch kun je niet ontkennen dat op de mens krachten inwerken waarop hij geen greep heeft. Onafhankelijk van zijn wil werken zij op hem in en bewegen hem tot beslissingen. Dit geldt zowel voor individuen als voor groepen en samenlevingen. Het Noorden wordt almaar rijker en het Zuiden almaar armer: hoe komt dat? Niemand wil dit, en toch gebeurt het … Ook in ons persoonlijk leven werken krachten ten leven en krachten ten dode. 

Kort door de bocht zou je kunnen zeggen dat het gaat over het onderzoeken van wat in je omgaat, hoe de wereld op jou inwerkt en wat jouw antwoord kan zijn. Het is een oefening in bewustzijn, zodat je niet van buiten uit geregeerd wordt, maar leeft naar wat jij ten diepste wil.

Ondertussen zie ik nog maar zelden een Jezuïet, maar ze zijn voor mij wel onvergetelijk. Om vele redenen trouwens.

Ben ik onvergetelijk ?

Toen ik de vraag las was mijn eerste reactie: ik wil geeneens onvergetelijk zijn. Net niet ! Ik hoop er gewoon te zijn voor die mensen voor wie ik belangrijk ben of belangrijk kan zijn. Het hoeft niet, dat onvergetelijk zijn. Als ik er nu maar bén voor wie het iets uitmaakt.

Gebrek aan ambitie ? Of zo onder de indruk van mensen die persé onvergetelijk willen zijn ?

Misschien is deze vraag beter :

Welke indruk laat jij na bij anderen ?

“1000 vragen aan mezelf”  gaat terug op een boekje dat een tijd geleden bij Flow zat. Het is een klein boekje en er is geen plaats voorzien om te antwoorden, daarom dacht ik : waarom niet op de blog ? Voor het pure plezier van het schrijven ? Het verzamelen van herinneringen, wat volgens Gretchen Rubin, bijdraagt tot geluk ? Vandaar een deze rubriek : 1000 vragen over mezelf.
Niets weerhoudt je om mee te doen !