Dinsdagwijsheid : privacy – geven we teveel bloot ?
De zuiveringen verwijzen naar de gebeurtenissen in Turkije 08/2016 – Citaat uit een interview verschenen in De Volkskrant van 13&14 augustus
Data is big business – zo is privacy ook
Het is natuurlijk niet alleen maar ten gunste van de ‘klant’ of de ‘gebruiker’ dat we allemaal gratis kortingskaarten krijgen of gebruik mogen maken van Facebook of Google. Data is big business. Data wordt verkocht. In massale hoeveelheden. Wie van sport houdt. Wie van koken houdt. Wie links is, wie rechts is.
Nu heb ik er lang geen graten in gezien. Liever 2 keer reclame voor iets wat mij interesseert dan 2 keer voor iets wat mij totaal niet interesseert. (En nog liever : geen reclame). Ik had ook lang de indruk dat ik dat zelf een beetje besliste. Zo vul ik geen telefoonnummers in en heb ik al meermaals een nepmailadres ingegeven. Verplicht veld ! Verplicht in te vullen !
Anders wordt het natuurlijk als het om gevoelige gegevens gaat. Zie zo onlangs nog de hetze rond het (mogelijk ) verkopen van gezondheidsgegevens van de overheid aan farmabedrijven. Dat iemand weet voor welke sportman ik supporter, tot daar nog aan toe, maar mijn medische geschiedenis ? Dat gaat toch een brug te ver. Als trouwens de overheid dat doet, dan heb ik geen controle. Ik heb overigens nooit ergens die gegevens ingevuld. Anderen hebben dat gedaan.
Facebook, Google+, blogs – weggeven van privacy
Zou ik op een dergelijke lijst kunnen terecht komen, louter en alleen door algoritmes en filters op mijn digitale leven los te laten ? Ja ! Wie al mijn geschrijf bijeen neemt krijgt best wel een beeld van waar ik voor sta en waar ik niet voor sta. Ik mag dan niet expliciet over politiek schrijven, deze blog is niet neutraal en niet kleurloos. Ik mag dan wel veel behoedzaam om gaan met wat ik post over mijn leven, er valt best veel uit af te leiden. Voor ik het weet sta ik inderdaad op zo’n lijst !
Het zal zo’n vaart niet lopen
Inderdaad niet. Of dachten ze dat in Turkije ook ? Wat met Turks-Belgische studente die werd opgepakt ? Had zij het zien aankomen ? Wellicht niet.
Anderzijds sta ik zeker al op tal van lijsten, dat merk ik aan wat mijn emailbox me leert en de berichtjes die ik (ook commercieel) krijg. Lijstje van ‘sporter’, lijstje van ‘lezer’, lijstje van ‘onderwijs’. Maar daar kan ik best mee leven.
Kleurloze blog ?
Na het lezen van het hele artikel in de Volkskrant was ik toch echt wel onder de indruk. Moet ik in plaats van twee keer, nu drie keer nadenken over wat ik schrijf ? Moet ik compleet kleurloos worden en een always-happy-mijn-wereld-is-één-vierkante-meter-groot blog worden ? Ik dacht het niet.
[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]Denk jij twee keer na voor je iets post ? [/perfectpullquote]
Het volledige artikel ‘Tolk van de nerds” kan je hier, onder voorwaarden, lezen.
