We landen in het warme Italië. Het eerste wat ons opvalt is dat op zo’n relatief kleine afstand, de dagen al heel wat korter zijn. Het is pas half negen en toch landen we in het schemerdonker. Overal zijn de lichtjes aan. Het uitchecken gaat snel en ook de shuttle-bus vinden we gemakkelijk. Een dik half uur scheidt ons van Rome.
De bus zet ons allen af aan station Termini, een modern spoorwegstation. We kregen al onmiddellijk een plannetje van het centrum in handen gestopt. Zouden we de metro nemen of toch maar alles te voet doen ? Onze koffers zijn niet zo zwaar en met wieletjes en we willen eindelijk wel eens iets van Rome zien. De stad bruist van het leven en de mensen. Iedereen lijkt op straat te leven en het is nog meer dan warm. Zo’n 30 graden. Dat belooft voor de komende dagen !
Onze gastheer is zelf nog in het buitenland en kon ons de eerste dagen niet ontvangen wegens een al te strenge conciergerie. Erg vinden we dat niet, we zijn in Italië en we genieten !
Ons hotelletje blijkt op stapafstand, zo’n 20 minuten stappen van het station. J. had ons gewaarschuwd : Italianen zijn gul in het schenken van ‘sterren’ aan hotels. Ons 4 sterrenhotel is voor ons ‘meer dan genoeg’, het zou hier 3 sterren zijn. Alles is netjes en met barokke afwerking. De kamer is niet zo groot, maar we zijn dan ook niet van plan om veel ‘binnen’ te blijven. In de badkamer is alles voorzien, veel bewegingsruimte in de douche is er niet, maar wie komt naar Rome om lang te douchen ? En bovenal : het is er rustig en het is een goed bed. Dat verdient al een ster ! De foto is in dezelfde stijl als onze kamer, maar dit is toch de luxeversie !
Het is zondag en we nemen ons ontbijt op een terrasje. Weeral boven de 30 graden. Het wordt wennen. Met zicht op
Porta Pia (Michelangelo) drinken we onze ‘Coffee Americano con Latte’ (of zoiets) nadat we geleerd hebben dat een gewone koffie voor Italianen iets piepkleins is (twee soeplepels ?) en gigantisch sterk !
We beginnen onze wandeling richting
Colloseum. Onze eerste dag wordt indrukken opdoen. En dat doen we : heel Rome lijkt een groot museum, alsof de oude Romeinen er nog maar ‘net’ weg zijn. We kunnen geen kant op kijken of we zien wel een of andere ruïne. In parken liggen pilaren alsof ze er teveel aan zijn. We zien hier en daar hele groepen studenten archeologie zachtjes aarde scheppen. Meteen merken we ook dat we heel veel zullen moeten drinken als we de warmte willen overleven. Gelukkig is daar aan gedacht : overal in de (historische) stad vinden we kraantjes waar mensen hun flesjes vullen. Eerst ben ik vol argwaan. Het is één eerste dingen die je als wereldreiziger leert : drink geen water uit kranen ! In China stonden zelfs flesjes mineraalwater bij de lavabo’s om onze tanden te poetsen ! Maar dit is Europa en het water blijkt niet zo anders. Of anders gezegd : onze magen en darmen kunnen er tegen ! Hip hip hoera !
Gerelateerd
Het is zondag en we nemen ons ontbijt op een terrasje. Weeral boven de 30 graden. Het wordt wennen. Met zicht op Porta Pia (Michelangelo) drinken we onze ‘Coffee Americano con Latte’ (of zoiets) nadat we geleerd hebben dat een gewone koffie voor Italianen iets piepkleins is (twee soeplepels ?) en gigantisch sterk ! 
Ik begin er helemaal van te watertanden:-)