Run for fun

Het is 8 dagen geleden dat ik nog gelopen heb, en wel op de super Santa Run. Ondanks the fun (hier leerde ik het woord funrun kennen) en de ambiance was het toch een lastig loopje. Het kerstpak viel dik mee. Het was niet alleen mooi maar ook gemakkelijk. Ik had er mijn looptights onder en had geen last van de barre kou. Baard en snor heb ik achterwege gelaten, want dat was regelrecht zweten.

Na ongeveer 2 kilometer kon je parcours kiezen : links een stop bij het jeneverkot, of rechts gewoon doorlopen. Ik koos (met spijt achteraf) om door te lopen. De kerstmannen waren bijzonder snel gestart (én gestopt bij het jeneverkot) en het lopen op gladde kasseien viel me zwaar. Tel hier en daar nog een gevallen friet of ander vuil op die kasseien en het was opletten geblazen !

De Meir liep fanatastisch : massa’s supporters en dat gold al evenzeer voor de Groenplaats. Tijdens het lopen werd er ‘Hohoho’ geschalkt en we zongen zelfs kerstliederen. Dankjewel Nora, Karen en Mia voor het onverwachte supporteren !

Heerlijk leuk was het eindigen in de Waagnatie. Meestal is eindigen een koude douche, letterlijk bijna. Ik begin al na 5 minuten na de stop te rillen van de kou. Maar hier zaten we in een warme hangar, met Q-publiek en -animatie. ReBorn zong er volle borst, net als Sandrine en nog een paar Vlaamse voor mij nog onbekenden.

Reuzeleuk dus maar ondertussen niet meer gelopen. Vandaag nam ik echter het besluit dat er MOET gelopen worden, anders loop ik misschien helemaal niet meer. Want hier komt de eigenaardige kronkel in het hoofd van Kaat. Als ik 4 dagen niet gelopen heb denk ik dat ik het niet meer zal kunnen, dat ik mijn eerste stappen zal zetten en mijn lichaam zal protesteren. Dat ik nog maar amper een kilometertje rond zal kunnen en al rechtsomkeer zal moeten maken.

Met de 10-miles in het vooruitzicht (april) kàn ik niet anders dan weer de baan op. Maar bovenal moet ik ook lopen omdat mijn lichaam na 8 dagen rust smeekt om niet vast te roesten. Nu alleen nog het hoofd overtuigen !