schuldgevoelens
Gaat dit decennia in als het decennia van de schuldgevoelens ? Althans voor vrouwen ? Want het valt mij op hoeveel van mijn vriendinnen zich verontschuldigen of allerlei voornemens maken. Ze vinden het erg dat ze niet genoeg sporten, dat ze eigenlijk gezonder zouden moeten eten, dat ze teveel werken en te weinig tijd hebben voor zichzelf, dat ze te weinig met de kinderen bezig zijn, dat ze graag meer zouden willen lezen en met heel veel dingen niet meer bezig zijn.
… dat ze zich schuldig voelen omdat ze zich schuldig voelen.
“Ik heb dat niet”, zegt mijn echtgenoot.
“Je bent dan ook een man”, antwoord ik, wat ik meen, want hij kan zich in het zeteltje nestelen met het voornemen dat hij ‘straks’ wel de keukentafel opruimt. Waarop ik dan met veelzeggende blik antwoord ‘straks ? Wanneer dan straks ?’ Kom, we doen het nu !”
“Je bent dan ook een man”, antwoord ik, wat ik meen, want hij kan zich in het zeteltje nestelen met het voornemen dat hij ‘straks’ wel de keukentafel opruimt. Waarop ik dan met veelzeggende blik antwoord ‘straks ? Wanneer dan straks ?’ Kom, we doen het nu !”
Waarop hij mij helpt, omdat hij anders schuldgevoelens (!) heeft omdat ik het alleen moet doen. En ik weer schuldgevoelens heb omdat ik hem dit aandoe.
Hmmm ?