Skyfall
Daagse na de première (we waren in Den Haag, de film kwam uit op 31/10 aldaar, later dan in België dus) zijn het lief en ik naar SkyFall gaan zien.
Het is niet dat we specifieke James Bond liefhebbers zijn, we waren er op citytrip en een bioscoopje leek ons mooi meegenomen (maar merkelijk duurder dan in België).
We kozen voor een 007-film omdat we dachten dat we zo’n beetje de ingrediënten kenden.
Zo zou dit er in voorkomen volgens ons :
- het zou beginnen met een achtervolging
- er zou een vrouw in voorkomen ‘in de macht van de vijand’
- met die vrouw zou James Bond iets hebben
- er zou nu en dan een beetje sex in komen, zij het zeer propertjes
- er zouden diverse locaties zijn in grote wereldsteden
Veel meer moeite hebben we niet gedaan maar ik kan alvast zeggen dat onze verwachtingen helemaal juist waren. Het verhaal was magertjes en och, al zoveel gebruikt : een of andere snoodaard heeft de lijst van geheime agenten gestolen en wil deze wereldkundig maken. James moet dat natuurlijk verhinderen.
Opvallend afwezig waren de ‘gadgets’ van Mister Q. Ze waren ook helemaal niet origineel : een zendertje om je locatie door te geven (duh, een onnozele GSM kan dat !) en een pistool ‘custom made’ dat enkel te gebruiken is door James Bond (huidherkenning).
Deze film teert een beetje op het succes van de vorige films en natuurlijk op de verschijning van Daniel Craig.
’t Ja, hij heeft echt wel iets !
Al vond ik ‘m vooral subliem in het fragment bij de openingsscène van de Olympische Spelen !
It’s good to get a fresh way of loiknog at it.