snapshot diary #39/2017 nood aan vakantie !
September was veel te druk !
Ik las op het op verschillende blogs en via Instagram: september is een pittige maand en wordt door velen ervaren als toch wel wat te druk. Het begin van het schooljaar betekent het opstarten van nieuwe routines en afscheid nemen van een kalmer ritme. Het was hier niet anders. Dit jaar (ik reken in schooljaren) heb ik nieuwe projecten lopen en die vonden/vinden hun plaats nog niet. Het is altijd werken aan de routines, maar ik geloof wel in de kracht ervan. Eenmaal ze helemaal geïntegreerd zijn zal het lopen als een treintje ! (maak ik mezelf wijs !)
Maandagochtend op de MTB !
Stel u voor: de week beginnen met een MTB-tocht ! Mij mogen ze dat iedere maandag als taak geven ! Helaas is het maar één keer sportdag. Ik heb het geluk dat niet veel collega’s voor MTB kiezen, zo kan ik toch al enkele jaren met de jongsten door Heverleebos crossen.
Het weer zat ontzettend goed mee, het parcours was niet al te technisch maar er zaten toch enkele pittige klimmetjes in. Goed voor een hart dat op volle toeren werkte en een Kaat die altijd maar meer ging glunderen. Ik ben echt wel op mijn best als ik mag bewegen/sporten. Het lijkt alsof alle stukjes bijeen vallen dan en mijn lichaam en geest in complete harmonie zijn. Klinkt het zweverig ?
Hubris
Vol enthousiasme deed ik in de namiddag ook mee aan de airtrack, een gigantische lange ‘springmat’ waarop je allerlei turnoefeningen kan doen. Ik waagde me aan een salto maar kwam verkeerdelijk terecht op mijn nek. Dat ik niet zo lenig ben als die tieners blijf ik moeilijk aanvaarden. En nee, het is niet omdat je vol enthousiasme bent én goede wil dat je het ook kan. Zomaar een saltootje. Lees dus vooral dat ik de volgende dagen een behoorlijke stijve nek had. En hoofdpijn. Het zal me leren !
Ik zit vol illusies
Die vermeende lenigheid is echt niet mijn enige illusie. Wanneer ik gestresseerd raak heb ik de neiging nog méér te werken en kom ik meestal in een vicieuze cirkel terecht. Ik heb de illusie dat als ik ‘nog even hard doorwerk’ de rust er zal komen. Maar die rust komt er niet, eenvoudigweg omdat het werk nooit af is. Dat is een van de grootste uitdagingen van mijn leven: te aanvaarden dat ik nooit alles zal kunnen doen wat ik wil doen. Misschien zelfs niet wat ik moét doen in mijn ogen en dat heeft zeker met mijn perfectionisme te maken. Het was tijd om op de rem te staan.
Wandelen als medicijn tegen een wereld voor drukte
Donderdag beloofde opnieuw heel hevig te worden. Ik zag er ontzettend tegenop maar zag wel een gaatje van 2 uur. In plaats van toch nog achter mijn pc te zitten ging ik wandelen. Het weer zat aanvankelijk niet mee maar klaarde gelukkig helemaal op. Tijdens het wandelen vergat ik mijn werk en ook de vervelende donderdagnamiddag die mij stond te wachten. Ik genoot van de bries en het herfstweer. Zag vliegtuigen over en weer vliegen en checkte via een app waar ze heen gingen. Ik fantaseerde over de mensen in het vliegtuig. Zalige ontspanning ! Een tip voor wie soms verdrinkt in alles !
Onderzoek je weerstand
Tot een uur voor vertrek heb ik getwijfeld of ik zou kamperen. Dat viel niet helemaal uit de lucht. Als ik heel erg gestresseerd raak neig ik naar mijn comfortzone en moet er niets nieuws bijkomen. Geef me maar gewoon de bank en een lekker boek. Anderzijds wéét ik dat ik zo genieten kan van kamperen en het vertoeven ‘op den buiten’ dat ik mij continu heen en weer geslingerd voelde. Ik onderzocht (ja, ik word wijs !) waarom de gedachte aan kamperen mij stresseerde. Bleek dat ik er tegenop zag om de rit naar Zeeland te rijden. Mijn aanvankelijke bestemming was Domburg en daar deed ik gauw 3 uur over.
Het kwam allemaal goed
Ik besloot wijselijk om een bestemming dichterbij te kiezen en het werd Baarle-Nassau. Op een dik uur rijden van bij ons thuis. Voilà, probleem opgelost. Ik werd er ontvangen op een zalige camping en genoot inderdaad. Na een uur vroeg ik mij alweer traditiegetrouw af waarom ik dit niet méér deed. Zelfs de regen (zaterdagvoormiddag) kon me niet deren. Ik nestelde me op de (caravan-)bank en las een goed boek.
In de namiddag trok ik richting Breda en bezocht er het Stedelijk Museum dat meer dan de moeite waard was. Eén zaal was zo indrukwekkend dat ik er een aparte post over schrijf. Ik genoot van de cappucino in de Hema en at ’s avonds buiten met een warme kom soep. Het heerlijke campingleven !
’s Zondags was er geen spoor meer te zien van de regen. Ik trok de wandschoenen aan en genoot van 14 km grensoversteken. Want dat is het daar wel. Ik denk dat ik zo’n 20-tal keer de grens heb overgestoken. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het stukje België dat daar midden in Nederland ligt !
Nog meer illusies ?
Zo sloot ik de week toch met een fantastisch kampeerweekend. Het heeft me veel deugd gedaan. Oktober belooft rustiger te worden. Of is dat opnieuw een illusie ? Wij beginnen alvast met een vakantiedag. En dat is alvast geen illusie !
[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]Alvast een fijne nieuwe werkweek ! Wat doen jullie als het allemaal te druk wordt ? Tips zijn welkom ! [/perfectpullquote]
