week in beelden – snapshot diary – week 20
Bedrogen
Zo voelden wij ons, het lief en ik, op maandag. Bedrogen en een dan toch een beetje content. Bedrogen omdat men ‘slecht weer’ had voorspeld voor het lange Pinksterweekend. Wij hadden geen zin in een verzopen vakantieweekend, (ervaring genoeg) en kozen daarom veilig voor het eigen huis. Zo zagen we dat het weer toch meeviel en hadden we toch behoorlijk spijt dat we niet weg waren en waren we nog jaloerser op diegene die wél moedig ‘voor den buiten’ hadden gekozen.
Op maandag maakten we nog iets goed door zalige wandeling op vlonderpaden doorheen pure natuur. We hadden geen regenjas nodig en zelfs geen trui. So far voor weersvoorspellingen dus !
Op het werk
Half mei, voor wie op een school werkt betekent dat werken op verschillende ritmes. Enerzijds gaat het gewone leven van lessen en toetsen door, anderzijds is er de druk van de ‘laatste examens’ en ‘laatste lessen’. Hoeveel hoofdstukken moeten nog worden gezien, hoeveel leerstof moet nog worden getoetst ? De meestel collega’s weten exact hoeveel lessen ze in welke klas nog hebben en het is meten en stof zien tegen de klok.
Tussendoor worden al examens opgesteld en wordt er ook al een gooi gedaan naar de organisatie van het volgende schooljaar.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik een vak heb waar die tijdsdruk merkelijk minder is en ik kàn kiezen voor kwaliteit boven kwantiteit, terwijl mijn collega’s altijd moeten vechten om die twee in evenwicht te houden.
Uitzien naar de vakantie
CC0 Public Domain
Gelukkig zien ook wij uit naar de vakantie en gisteren hebben het lief en ik een eerste vakantie geboekt. De regen buiten en de ervaring van vorig jaar hebben mee onze keuze bepaald. Als ware pessimisten hebben we ‘slecht weer’ voorzien en kozen daarom voor een ruim huisje, zodat we bij slecht weer niet op elkaars lip zouden zitten.
Het lief en ik maken bij de keuze beide een top 5, vervolgens een gezamenlijke top 3 en dan is het, net zoals bij het Eurosongfestival, punten geven. Vier criteria waren vooraf bepaald : het maximale budget, de maximale afstand, Frankrijk (keuze van het lief) en nabijheid van de zee (mijn ding). Alles bij elkaar hebben we de reis gezocht, gekozen en geboekt in 1 uur tijd. Van snelle beslissers gesproken !
Het wordt dus Normandië, omgeving Etretat en ik geef toe dat het blogje van Oon mij flink die richting deed dromen.
En zo staat opnieuw een behoorlijk gevulde werkweek voor de boeg maar laat ik mij toch leiden naar de ‘beloning’ achteraf : weg werk en zalig genieten van de vakantie !
Hebben jullie al vooruitzicht op vakantie ?
Etretat en omgeving is zó mooi. Wij hebben heerlijke herinneringen aan een vakantie in Normandië., tijdens de hittegolf van 2006. Lucky you.
Voor mij nog vijf weken werken (ja, ik begin af te tellen) en dan beginnen we aan onze fietsvakantie. Op de fiets naar de baai van de Somme. En terug, via een andere weg weliswaar. Ik kijk ernaar uit en hoop zo hard dat we onze regenkledij niet te veel nodig zullen hebben.
In september staat Stockholm op het programma. De zoon, die er een jaar gaat studeren, achterna.
Oh, zo fijn! Het is effectief een fijn gevoel als je mensen kan inspireren. Hopelijk hebben jullie ook een mooie tijd gehad?
Ik was er al verschillende keren geweest, maar het lief niet. Het blijft wel een mooie streek ! Het doet mij ook weer zin hebben – ook door je blogje – om dat eens meer tussendoor te doen (het hoeft niet altijd Zeeland te zijn). Het is inderdaad best te doen wat km betreft.