Snapshot diary – week 06/2017 – veel vragen en Cityrun Brussel

Hoogtepunten : cityrun Brussel en het lief

Voor de rest was het ‘we moeten rennen, vliegen, vallen en weer doorgaan’. Al was dat rennen hier nog best plezant.

Wat is belangrijk in mijn in leven ?

Ik word nogal geleid door mijn to-do lijstjes en als ik die onder controle kan houden, dan ben ik, hoeveel werk er ook is, redelijk tevreden. Toch dacht ik deze week in de auto steeds meer aan de matrix van Stephen Covey : belangrijk/niet belangrijk en dringend/niet dringend. Veel van wat ik doe valt continu onder de noemer ‘dringend én belangrijk’, waarbij dringend veel meer doorweegt dan belangrijk. Het zijn zaken met deadlines die schreeuwen om aandacht en die gewoon niet gepasseerd mogen worden omdat ze inderdaad ook belangrijk zijn, maar echt, echt belangrijke zaken staan daardoor altijd ‘on hold’ voor als ik eens tijd heb. Belangrijke zaken als : is dit hollende leven echt wel wat ik wil ? En wat met het lief dat ik steeds minder zie ?

Hollen van het een naar het ander

Zo blijk ik steeds meer maaltijden over te slaan omdat ik persé andere dingen wil/ moet afwerken. Zo holde ik woensdag van het schaaktoernooi naar Brussel voor een cityrun door Evere. Gelukkig was het maar zo’n 6 kilometer lopen, maar die moest ik dus ’s avonds wel lopen op enkel 2 boterhammen van ’s morgens. Daarvoor had ik mij in badend zweet door het helse verkeer (donker ! regen !) in Brussel gesleurd. Ik was er net op tijd en dacht bijna dat een hartaanval niet ver af was als ik nu ook nog eens zou lopen.

Cityrun Brussel / Evere

Niet zo’n scherpe foto. Probeer maar eens een loper te vinden die stil kan staan !

Gelukkig bleek net het omgekeerde. Een groep lopers verkende onder leiding van een toeristische gids de hotspots en geschiedenis van Evere.  Stukje lopen (en véél gebabbel tussendoor) en hup, een toeristische stop. De tweede kilometer dacht ik nog dat ik no way het einde zou halen, maar weerom bleek dat lopen en goed gezelschap wonderen doen. Zélfs al heb je niet gegeten en zat je daarnet in een verkeersinfarct.
Ik liep met een sporter van formaat (letterlijk en figuurlijk) die ook nog eens uit mijn buurt kwam : Crazy Fool Wim. Zo mag ik hem echt wel noemen, kijk maar eens wat hij allemaal voor elkaar krijgt. Ook blogger Lies was opnieuw van de partij en weer een hele hoop mensen/bloggers wiens naam ik kwijt ben. Het ging allemaal nogal snel en voor ik het wist zat ik opnieuw in mijn auto, met een autosnelweg die gelukkig heel wat milder was.

Ik vond het bijzonder leuk om op een puur toevallige manier kennis te maken met het concept van de cityrun. Wij liepen de cityrun met een tweetalige groep en onze gids sprak Frans maar dat was eigenlijk geen probleem. Een beetje zoekwerk leerde me trouwens dat je dergelijke lopen ook in andere steden kan doen. In Evere wordt het alvast opnieuw georganiseerd op 22 april. Misschien loop ik zelfs nog eens mee, want toen wij er liepen was het behoorlijk donker.  Mocht je schrik hebben voor de snelheid, zelfs ik als supertrage loper kon het heel goed aan !  Ik vermoed dat ze zich een beetje aanpassen aan het gemiddelde.

Daten met het lief

Het lief heeft zijn handen (letterlijk één) steeds meer vol met competitie schaak. Net als eender andere sport vraagt dat veel training en natuurlijk wedstrijden spelen.  Ik blijf met grote ogen kijken naar die mannen (nog geen vrouwen gespot) die met gemak 3 uur zwijgend naar een bord kunnen kijken.  Het is echt niet aan mij besteed. Véél te rustig. 3 uur stilzitten  !

Ik vind het geweldig dat we beiden onze eigen passies hebben maar gecombineerd met werk en niet gelijklopende agenda’s moeten we tegenwoordig steeds meer ‘daten’ met elkaar, iets wat vorige jaren veel minder aan de orde is. Doen we het niet, dan zijn wij gewoon een ‘georganiseerd koppel’ dat samen een huis heeft en een goede werkverdeling. Zaterdag is het er eindelijk nog eens van gekomen. Een lange halve dag in Hasselt. Onder het mom van shoppen, maar zaten gewoon gigantisch lang op restaurant.
Misschien was dat wel het échte hoogtepunt van mijn week. De tijd met het lief.

Hoogtepunt en het belangrijkste : mijn liefsten.

[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]Sukkelen jullie ook soms met de tijd ? Met wat belangrijk is versus wat dringend is ? Iemand een toverformule ? [/perfectpullquote]