Snapshot diary week #09/2020
6 dingen die me deze week gelukkig maakten
Het was een volle week vakantie en er was werkelijk niets gepland. Dat is behoorlijk ongewoon en ik heb me lang afgevraagd of dat niet het slechtste idee ooit was. Lichaam en geest waren echter toe aan rust, véél rust.
van boven naar onder, van links naar rechts
Ik bakte scones. Het moet 20 jaar geleden zijn dat ik daar echt compleet zot van was en ze regelmatig in Delhaize kocht. Maar ze leken verdwenen uit de winkels en ik hield enkel de herinnering. Gelukkig bleek het recept poepsimpel, wat resulteerde in een High Tea met het lief.
Ik ben al een paar weken aan het lopen, maar voelde dat er iets niet klopte met mijn schoenen van vorig jaar. Tijd voor nieuwe loopschoenen! Het lief reed mee richting Decathlon en ik werd er op mijn wenken bediend: stabiliteit en zachte demping. Merci aan het personeel daar!
In de vakantie spelen het lief wel vaker gezelschapspelen. We wilden ons aan dit nieuwe spel (kerstcadeautje) wagen maar zagen het boek met spelregels niet zitten. Alles weer netjes opgeborgen en maar ons klassieke taalspelletje gedaan.
Het lief heeft eindelijk, na 15 jaar, zijn manscave opnieuw ingericht. Ik vond het zo zielig daar. We reden richting Ikea en tot mijn grote verrassing kocht hij allerlei zaken met een industriële look. Iets wat je hier in huis niet zal vinden, maar wel prima passend bij al zijn projecten. Je kan er niet naast zien dat het een manscave is.
Deze week begon ook het wielerseizoen hier en dat zijn hier bij tijden heilige dagen. Daar kan ik echt verhalen over schrijven, over hoe belangrijk dat – voor het lief – is. Ik keek mee en smaakte vooral de commentaren. Ik ben altijd onder de indruk over de intensiteit waarmee het lief het wel en wee van de coureurs volgt.
Dat het een regenweek was ja. Dat ik bijgevolg als een verzopen kieken terug kwam van mijn looptrainingen. Het is niet mijn favoriet, die regen, maar zo lang het geen gietende regen is (want dan worden mijn voeten ‘zompig’) dan kan ik er wel tegen. Uiteindelijk vind ik dat lopen toch genieten. Maar koud dat ik het het gehad heb! Niet zozeer tijdens de training, maar wel éénmaal thuis.
Het was hier dus een gigantisch rustige week. Ik las veel en genoot van ons huis. Onze tuin ligt er nog altijd bij als één groot moeras, maar straks wordt dat hopelijk anders. Bovenal kijk ik uit naar lente! Ik heb zo’n vermoeden dat ik niet de enige ben!
