Snapshot diary week #11/2020
Wat een week!
Foto’s van boven naar onder, van links naar rechts
- Stress! Ik krijg een signaaltje als de stress plots al te hoog wordt, een combinatie van verhoogde hartslag en versnelde ademhaling. Voor mij best wel een goede zaak (het seintje, niet de stress) want ik heb de neiging om in periodes van stress nog harder te hollen. De adrenaline giert dan zo erg door mijn lijf dat ik zo door een muur zou lopen. Figuurlijk dan. Misschien ook wel letterlijk trouwens.
- Deze week leek er eindelijk een eind te komen aan de regen, maar begin deze week was dat nog altijd niet het geval. Nu ga ik echt niet op de vlucht voor wat regen, maar begin deze week had ik het echt wel gehad. De loopband to the rescue!
- En kijk zie, woensdag die knalblauwe hemel. Lange wandeling in de Maasvallei. Limburg wandelparadijs. Of was dat fietsparadijs?
- Tijd voor een sauna dacht ik. Heel even tussendoor, maar toch een beetje selfcare, kwestie van die pieken stress een beetje om te buigen. (Ja, ik volg de trend, pieken afvlakken!)
- Het lief werd geveld door koorts. Dus ook mijn kok. Ik moest noodgedwongen de kookpotten zoeken in onze kasten. En iets tevoorschijn toveren. Het was nog eetbaar ook!
- Er was nog helemaal geen sprake van het sluiten van scholen of beperkende maatregelen toen ik achter mijn bureautje plannen maakte (en snakte naar) om te kamperen. Het weer is oké, maar ik blijf in mijn kot.
Al bij al was dit toch de week van het coronavirus, of liever het begin van de maatregelen. Het weekend bracht ik net zoals wellicht alle Belgen, thuis door, hopend dat deze maatregelen (op langere termijn) voldoende zijn om de piek af te buigen.
Respect voor alle mensen uit de zorg !
