Snapshot diary week #27/2018 Kamperen in Dordrecht Zuid-Holland
Helemaal relaxed in het prachtige Zuid-Holland
Na familiefeest en file richting Antwerpen, arriveerden we zondagavond, net op tijd op de camping in Dordrecht. Gelukkig is het lang licht, zodat alles nog netjes geïnstalleerd kon worden. Een kleine maar rustige camping. Zoals dikwijls in Nederland: overal water. Tussen de huizen door, brugjes voor de fietsers, het leek een beetje op Venetië, al was het dan wel gewoon nieuwbouw en voor de Nederlanders o zo gewoon dat het toeristisch van weinig belang leek.
Campinglife
De eerste twee dagen vlogen we al te overmoedig uit de startblokken. We bezochten het historisch centrum van Dordrecht (5 km – fiets) maar dat was eigenlijk te zwaar. De warmte maakte het er trouwens niet echt makkelijker op. Op dinsdag waren we al iets wijzer. In plaats van de de fiets naar Kinderdijk te rijden, gingen we er met de auto naartoe. Ik wou het persé aan Hugo laten zien, maar het was er ’s morgens al zo druk dat het in niets leek op mijn herinnering van een aantal jaren geleden. Toen reed ik er kilometers met de fiets en was ik ver weg van de (Aziatische) toeristen. Woensdag werd de prijs voor al die inspanning toch wel wat betaald. We leren bij.
’s Avonds werden de tafels van verschillende kampeerders bijeen geschoven en we genoten van een heerlijke BBQ. Drie nationaliteiten: Nederlanders, Britten en wij als Belgen. Zo ontspannend ! Tegen een uur of elf lagen we trouwens netjes in bed, afwas en al gedaan.
Voetbalgekte
Deze week genoten we ook heerlijk van de zeges van de Rode Duivels. De Nederlanders waren zo attent om niet al te luid te juichen bij een goal van de Belgen. Wij kregen de beelden immers met 2 minuten vertraging binnen en dat zou natuurlijk alle pret bedorven hebben. Voor de rest supporterden ze evengoed voor België. Met vol enthousiasme !
Warmte en heimwee
Donderdagavond waren we net op tijd thuis om het bed in te duiken en de wekker te zetten voor onze afspraak op Gasthuisberg vrijdagochtend. Het werd opnieuw een hele dag wachten. We vertrokken om 8.30 uur en waren om 17.30 weer thuis. Best een lange dag waarop niets gedaan wordt !
Toch voelden we ons nog helemaal in de ‘Campingsfeer’: zo’n fijne herinneringen, zo’n fijne mensen. Dat heeft ons ontzettend veel deugd gedaan. Soms ging het goed, maar soms ook niet. Wil daar meer wil over lezen kan dat hier lezen.
Maar samengevat houden we er heerlijke herinneringen aan over !
Dankjewel Hans, Anita, Ad, Anke, Kevin, Karen, Peter, Jennifer en Alfie voor het geweldige gezelschap !
Ook jullie waren een plassant gezelschap en we blijven juichen voor jullie elftal maar nu zonder de 2 minuten vertraging
Hans en Anita
Nu winnen we zeker !