snapshot diary – week 29
Het lief gaat kamperen
Mijn oren klapperden, mijn hersenen wisten niet waarheen … het lief vertelde me dat hij ging kamperen met een vriend. Kamperen ! Hij die o zo niet van kamperen houdt ? Hij die ik gigantisch moest overtuigen om enkele dagen op de camping te verblijven in een caravan, nu zomaar in de Ardennen in een tent ?
Nee, dat weer niet, zei hij, dat die vriend maar ‘sukkelt’ (zijn woorden) in een tent, hij zou een trekkershut reserveren. Vriend content, hij content. Van creatieve oplossingen gesproken !
Maar het betekende wel dat ik nu het huis voor mij alleen had, iets wat mij ook wel beviel.
Op naar de hoogste toppen : Connecterra
Meteen kwam ook hetgene wat mij gigantisch gelukkig maakte (en maakt) : de zomer ! En zoals het in België wel meer gebeurt, was er geen maat aan. Zo wou ik dinsdag één van de (letterlijk) hoogtepunten beklimmen in Limburg : een terril in het nationaal Park Hoge Kempen. Het was echt wel buiten de hitte gerekend want zelfs met mijn beetje conditie (hmm) viel dat dik tegen. De zon was ongenadig en de vele beestjes zagen in mij hun middageten. Not funny. Ik zag en overwon en was meteen gedehydrateerd ! Connecterra is anders wel een aanrader. Het is een prachtig natuurdomein met aangelegde wandelpaden en verschillende waters. Er is een ruime speeltuin voorzien voor kinderen en een cafetaria zorgt ervoor dat je niet omkomt van de dorst.
Dagen alleen thuis
Het lief en ik hebben nooit een traditie gehad van ‘samen uit -samen thuis’. Dus dat ik een aantal dagen alleen thuis ben vond ik best. Ik had natuurlijk eender wat kunnen doen, terug weg met de caravan of allerlei activiteiten, maar het weer was zo zonnig dat ik bovenal genoot van lekker thuis zijn. De hangmat werd eindelijk weer in gebruik genomen, wat voor mij toch het opperste zomerse moment is. Ik ontbeet buiten (het lief is er niet zo voor) en trok ’s morgens mijn loopschoenen aan om de ergste hitte te voorkomen.
Leven in het moment
Het was dus een kalm weekje van bovenal genieten. Fijne boeken, fijn lopen, alles helemaal op het gemak. Alles helemaal in het moment. Ik wou dat ik dat ‘in het moment leven’ kon aanhouden buiten de vakantie. ‘In het moment’ voor wat dan ook, zonder dat er van alles rond mijn hoofd zweeft dat toch niet met het nu te maken heeft. Gewoon zijn, gewoon doen. Het moet daarom geen hangmat zijn !