Snapshot diary week #33/2017 – op vlucht naar Gent en een onwillige auto

De renovatiewerken deden me uitwijken naar Gent

Het is natuurlijk een luxe. Kamperen terwijl je echtgenoot thuis een oogje in het zeil houdt. Niet dat dat echt hoefde. De werkmannen arriveren hier stipt om 7 uur ’s morgen en brengen ons huis in no time helemaal op orde. Nou ja, no time als je bedenkt hoe groot de werken zijn, làng als je ondertussen wel in dat huis moet wonen. Geen plaats om te ontbijten of eten klaar te maken, continu een ploeg superactieve mannen in huis. Rustig is het niet. Dus reed ik zondag al richting Gent. Nogmaals richting Blaarmeersen.

Gent is altijd goed

Gent is altijd goed en ik ben niet de enige die dat denkt. Er was behoorlijk veel volk op de camping. Men had een zonnig lang weekend voorspeld en dat lokte nog heel wat laatste vakantiegangers. De zon was er. Soms. Maar nooit stabiel. Nooit standvastig.  Ik vrees dat 2017 en “zorgeloze zomer” niet meer gaan opdagen.
Tussendoor reed ik richting schilderwinkel om de kleuren te kiezen en sprak ik het lief moed in. Ik genoot van de sportieve vibe van de Blaarmeersen en liep er met veel plezier rondjes. Ik ontdekte het graffitistraatje (dacht dat enkel Antwerpen zo’n straatje rijk was) en ging eindelijk naar Café Le Bal Infernal.

Het gevaar dreigde

Het plan was om op vrijdag huiswaarts te keren, maar plots kreeg mijn auto vreemde kuren. Er brandden lampjes die niet veel goeds voorspelden: ‘zo snel mogelijk de autodealer bezoeken !’. Hé, op 100 km van huis ! En nee, ik wou niet het risico nemen om met een caravan achter mij in panne te vallen op de ring van Brussel. Of eender waar trouwens. Gelukkig wou de Renaultdealer van Merelbeke mij onmiddellijk helpen. Alleen was het wachten op een wisselstuk dat hij niet had en dat er ook niet zou komen voor maandag.

Vastzitten in Gent

En zo zit ik vast in Gent. Het kon erger. De zon schijnt hier evengoed en de regen is even hardnekkig als in Vlaams-Brabant. Met een beetje geluk komt alles net in orde voor we aan de Vierdaagse van de IJzer beginnen. Het wordt dus verhuizen van de ene camping naar de andere. Gelukkig is dat kleine huisje van mij voorzien van alle comfort. Behalve veel ruimte dan. Maar er zijn véél slechtere steden om vast te zitten. In mijn echte huis is het voorlopig trouwens niet echt beter.