Snapshot diary week #43/2017 Waar gaan we heen ?
Foto’s : onze nieuwe pakketbrievenbus, a line a day diary, Westvlaams dialect, file in het donker, onder de indruk van schilderen, lang leve de Kindle, veel te veel lekkere chocolade en o zo genieten van het lopen !
Warme thuishaven
Ik besef heel goed dat de snapshot diaries meestal sunny and happy zijn en daar ben ik best dankbaar voor. Dankbaar omdat ik van veel lijden gespaard ben. Dat ik een zalig lief heb en een dak boven mijn hoofd. Ik hoef niet iedere euro twee keer om te draaien voor ik ‘m uitgeef, al ben ik daar wel mee bezig. Thuis leef ik in een veilige cocoon. Er is liefde en warmte. Er zijn boeken. Er is vrijheid. Ik kan zijn wie ik ben. Iemand kookt hier met liefde lekker eten. Ik geniet van een kop koffie in de zetel, ik laaf mij aan boeken vol wijsheid. Ik besef echt wel dat dit een gigantisch voorrecht is.
Kille buitenwereld
Daartegenover staat een wereld die ik soms compleet niet begrijpen kan. Ik was deze week heel erg onder de indruk van de meisjesbende in Brugge. Ik kon alleen maar denken ‘Hoe is dit mogelijk ?’ Je wordt toch van ‘gewone leerling in de klas’ op een paar dagen niet iemand die geweld en intimidatie gebruikt . Daar is toch al gigantisch veel aan vooruitgegaan ? Ik denk dat je moet durven zeggen dat iets echt niet kan (gedrag) en dat je tegelijk oog moet hebben voor àlle betrokkenen. Dat je daders daders moet durven noemen en slachtoffers slachtoffers. Maar dat je evengoed beide groepen alle kansen moet geven om te groeien naar een betere toekomst. Dat blijkt een heel moeilijke te zijn voor veel partijen.
In dienst van de economie
Soms lig ik ook wakker van het gebrek aan respect dat men heeft voor werknemers. Men spreekt van kwaliteitsverhoging, het verhogen van de productiviteit en men vergeet dat het mensen zijn die het moeten waarmaken. Mensen die begrensd zijn. Het lijkt alsof mensen als pure grondstoffen worden gezien en dat zij compleet in dienst moeten staan van de economie. Ze moeten opbrengen. In dat opzicht was ik ook al aangedaan door deze politieke uitspraak. Dat je bereid bent om met minder rond te komen omdat je kiest voor het welzijn van je kinderen, je familie of zelfontplooiing zou een eerbaar iets moeten zijn. Het zijn mensen die prioriteiten hebben en hun eerste prioriteit is niet ‘zoveel mogelijk verdienen’.
Weet iemand waar we heen gaan ?
Bovenstaande zegt wellicht dat de komende vakantieweek heel erg welgekomen is. Soms lijkt het – en ik zal daarin niet de enige zijn – dat ik door al het werk op een soort TGV zit en nauwelijks zie wat er aan mij voorbij gaat. Weet iemand nog waar we heen gaan ? Soms vraag ik mij dat af. Waar wil ik zelf heen ? En waar wil ik vooral niet heen ?
Ik heb alvast wat op de planning voor komende week !
Volgende keer weer een ‘gewone’ snapshot diary! En een beetje meer sunny. Hopelijk nemen jullie het mij niet kwalijk.
[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]Een fijne week toegewenst ! [/perfectpullquote]
