Snapshot diary: week 49/2019
De troost van goed eten
Deze week kan ik het beste samenvatten in twee woorden: eten en boeken. Niet dat er zoveel gegeten werd, maar er werd wel iets meer aandacht aan besteed. Nog niet genoeg, maar hé, we moeten ergens beginnen. Ik hoop van december nog een behoorlijke kookmaand te maken en zo weer op het goede pad te raken. Vrijgesteld van de tweewekelijkse bezoeken aan Gasthuisberg hoop ik dat het eten hier wat op kwaliteit komt. o
De wijsheid van boeken
De voorbije week las ik maar liefst twee boeken uit. Boeken die een behoorlijke indruk op mij maakten en waarvan ik weeral denk: die zijn blijvend, die ga ik niet vergeten ! Momenteel lees ik nogal wat non-fictie. Er zijn boeken die mij meer inzicht geven in de wereld om mij heen. Maar er zijn ook boeken die mij meer inzicht geven in mijn persoonlijke leven. ‘Omringd door idioten’ is zo’n boek. De titel is provocerend en zou de indruk kunnen geven dat dit geschreven is voor mensen die zichzelf beter vinden dan anderen. Daar gaat het niet over. Het gaat over het gevoel dat je soms hebt wanneer mensen om je heen je totaal niet begrijpen. Of wanneer je het gevoel hebt dat … tja, je omringd bent door idioten. Iets is zonneklaar voor jou, maar je krijgt de andere maar niet in dezelfde richting. Je blijft communiceren maar loopt alleen maar vast in de communicatie. Hoe dat komt ? Omdat de vertrekpunten (niet de standpunten) totaal verschillend zijn, de manier van denken en omgaan, de prioriteiten (niet inhoudelijk) zijn compleet anders, waardoor je maar naast elkaar blijft praten.
Ik vond dit zo’n verhelderend boek dat ik er in januari een heel artikel aan zal wijden. Echt een eye-opener.
Door wind en regen: always outdoors !
In deze herfsttijd van donkere wolken en regen geniet ik ontzettend van het huiselijke. Lampjes, geurkaarsjes, hier en daar wat kerstversiering. Onder een dekentje boeken lezen, genieten van bananenbrood. Ik moet toegeven, het valt mij moeilijker om de wandel- of loopschoenen aan te trekken.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik toch nog altijd – bijna tegen mijn aard – het huis verlaten kan. Nog nooit heb ik mezelf beklaagd dat ik toch naar buiten gegaan. Het gebeurde mij zondag zelfs dat ik vertrok in de gietende regen en vervolgens geen spatje regen zag tijdens de wandeling.
Boeken, eten en outdoors. Dit zijn zo’n beetje de fundamenten waarop ik momenteel leef. En de liefde natuurlijk. Altijd. Het lief.
Aan allen een fijne week toegewenst ! Vergeet niet om nu en dan buiten te komen, ook al regent het en waait het !
