Snapshot diary week #49 – Sint, Sneeuw en Zeeland !

Met de Sint in het land eindigt het eerste trimester

Hoe leuk de leerlingen de Sint ook vinden en hoeveel plezier er ook aan wordt beleefd, de heilige man luidt ernstige tijden in. Examens ! De combinatie van zwiepende regen, laatste lessen die gegeven moesten worden en het vooruitzicht van de examens was voor sommige leerlingen teveel. Rustig in de klas zitten was er niet meer bij. Best lastig, want net in dié week moet er nog hard worden gewerkt. Ik kan ze het onmogelijk kwalijk nemen, want met het eind van het trimester worden ze ook alsmaar meer vermoeid. De dagen korten en zelfs de reis naar school gebeurt soms in gure omstandigheden. En dan komen daar nog eens naderende examens bij. Alle begrip !

Kerst als poort naar herinneringen

De Sint wuifde ons vaarwel tot volgend jaar en de kerstspullen konden worden uitgepakt. Minimaal is dat hier, al vond ik wel een plekje voor de kerststal. Het is er eentje van mijn (overleden) ouders, dat geeft het toch een bijzondere betekenis. Ondertussen komt Kerst na Kerst terug zonder hen. Ben ik de enige die rond deze tijd vooral denkt aan mensen die er nu niet meer bij zijn? Zoals deze goede vriend die meermaals op ons kerstfeest was ? Het is onze vierde Kerst zonder hem en dat blijft zeer doen. Leeftijdsgenoten die sterven, het zou niet mogen.

Traditiegetrouw komen we met de families samen. Hier valt de puzzel gelukkig goed in elkaar. Kerstavond de ene familie, Kerstdag lekker rusten thuis, Tweede Kerst de ‘andere’ familie. De naampjes zijn getrokken, verlanglijstjes (hopelijk) ingevuld, het shoppen kan beginnen. Lang leve het online shoppen, nu maar hopen dat er inderdaad iets bijstaat dat ik online kan kopen ! Ik ben zelf 100% voor lijstjes en namen trekken. De kans op een ‘verkeerd cadeau’ is zo goed als onbestaande.

Op naar Zeeland !

Dit wordt ook al een traditie: het weekend na de laatste lessen naar Zeeland. Als een afronding van een trimester lesgeven. Ik maakte er een zalig lange wandeling met De Oosterscheldestappers. De eerste kilometer liep ik al verdwaald, zodat ik een extra lange wandeling in het vooruitzicht had. In tegenstelling tot de georganiseerde wandelingen die ik in Vlaanderen wandel, liep ik hier kilometers in onbewoond gebied. De wind had vrij spel en het was behoorlijk koud, al kon dat de pret niet bederven. Bij aankomst kreeg iedereen een kommetje snert, iets wat mij in Nederland precies altijd 10 keer beter smaakt dan in België !

Sneeuw

Omwille van de sneeuw vertrok ik zondag al richting Vlaanderen. In heel Nederland gold code oranje en het leek erop alsof er in Zeeland gewoon niet gestrooid werd. Bovendien viel de sneeuw zo hard dat je amper zicht had. De Zeeuwen bleken daar geen moeite mee te hebben, er was gewoon niemand op de baan. Anders was dat eenmaal ik de Belgische grens naderde. Hoe dichter bevolkt, hoe meer sneeuwruimers leek het wel.

De papieren week

Vroeger noemde ik de komende week wel eens de papieren week, omdat er zoveel proefwerken te verbeteren waren, leerlingendossiers moesten worden ingevuld, puntenlijsten op orde gezet, voorbereidingen voor de deliberaties. Dat moet nog altijd gebeuren maar het papierwerk is letterlijk minder. Veel kan immers ook digitaal gebeuren.

Voor vele leraars is het een week van goed en rustig doorwerken en hopelijk ook nog de fouten zien in het 50ste identieke examen dat je verbetert. Want ook dat is de job van een leraar. Gelukkig zijn er ook altijd leerlingen die zo origineel zijn in het beantwoorden van vragen dat ze je wakker houden !

Hoe was jullie week ? Veel last gehad van de sneeuw ? Hoe dan ook , een zalige week toegewenst !