Snapshot diary week #8/2018 Alles heeft zijn prijs
Op het gezelschapsspel na (zondag) allemaal foto’s van die ene zorgeloze dag deze week !
What goes up must go down
Deze snapshot diary komt met enige vertraging. Raar is dat niet. De voorbije week was zo volgepropt, er was een hoop ‘processing’. Zoiets als bergen informatie verwerken om tot juiste analyses te komen en liefst tot de beste vervolgstrategieën. Klinkt allemaal hoogdravend maar samengevat komt het hier op neer: die harde schijf in mijn hoofd stond tegen zondag een beetje op crashen. Wat ze dan ook deed.
Niet letterlijk natuurlijk, maar wel zoiets niet te harden hoofdpijn wat alleen maar resulteerde zetel + deken. Een hele zondag lang. Om vandaag, maandag toch maar weer aan het werk te gaan. Ziek zijn tijdens het weekend. Why not. Meteen ook de reden waarom deze snapshot diary uren te laat verschijnt, maar gelukkig toch nog op maandag !
Hoogtepunt van de week: fietstocht in Borgloon
Omdat ik wist dat het hels zou worden, verplichte ik mezelf om minstens één lichtpunt in te bouwen, hoe klein ook. Het werd een minifietstocht van zo’n 20 km in de omgeving van Borgloon. Ik dacht even verkeerdelijk dat het landschap weinig boeiend zou zijn omdat de bloesems natuurlijk nog lang niet in bloei staan. Maar dat was verkeerd gerekend. De zon scheen volop en dankzij de vele fruitbomen zijn er prachtige fietswegen tussen de boomgaarden door. Limburg Fietsparadijs deed hier zijn naam alle eer aan. Ik genoot met volle teugen, ook al sneed de koude wind mijn gezicht. IJzig koud was het bij tijden, zeker met de wind op kop.
Maar soms heb je – zeker in drukke tijden – alleen maar dat nodig. Hopen stilte en pure natuur. Dan zit het weer helemaal goed.
Althans voor mij toch.Hoe zit dat met jullie ?
