spannende dag : allemaal duimen voor mij !
Dit is de meest ‘risky’ day en hij begint al niet goed. Terwijl ik dit schrijf is er geen elektriciteit in het hotel. Het uitvallen van de elektriciteit gebeurt wel meer maar meestal is dat binnen de minuut weer verholpen. Nu schrijf ik in ‘battery mode’ en hoop dat ik straks weer verbinding krijg, want geen elektriciteit betekent natuurlijk ook geen verbinding met het internet. Nou laat dat niet mijn grootste zorg zijn.
Zorgwekkender is dat ik sedert gisterenavond op het schermpje van mijn GSM ‘geen toegang’ lees. Dat betekent praktisch dat ik niet kan bellen, en op en een dat als deze zou dit wel nodig kunnen zijn.
Vandaag vertrek ik richting Delhi, maar ik heb geen ticket. Alleen een E-ticketnummer dat de verzekering mij doorgebeld heeft. Een nummer, terminal 2 en Jet Airways. Ik moet dus echt hopen en geloven dat de gegevens kloppen.
Vanavond zou ik de groep in New Delhi moeten vervoegen in Hotel Crest Inn. Maar de Koning Aap vertelde mij dat het nooit zeker is of de groep wel de voorgestelde hotels aanhoudt, dat dit op het laatste moment kan veranderen. Ik moet dus hopen dat mijn groep dar wel is of anders moet ik iets weten te verzinnen om de nacht in Delhi door te komen. Nu zou ik daar in een westers land geen erg in hebben, maar India heeft mij nog op geen enkele manier overtuigd dat het een veilig en betrouwbaar land zou zijn inzake zo’n dingen. Dus ja, ik moet veel duimen vandaag en hopen dat het allemaal lukt.
Te beginnen met het douchen in het donker… Dat ik hier nog zit te schrijven is gewoon een kwestie van ‘zenuwmanagement’. De ijdele hoop op deze manier ‘verbonden te zijn met’, terwijl ik op dit eigenste moment natuurlijk met niets of niemand verbonden ben.
Kop op Kaat !
Dit bericht wordt gepubliceerd het moment dat het mogelijk is.
(ondertussen gaat de stroom hier op en af, maar nooit langer dan een minuut aan, en dat is natuurlijk te kort om verbinding te krijgen !)
Nog wat later : de douche in het donker is gelukt. (Toch al iets !). De Kathmandu Post die hier iedere morgen onder mijn deur wordt geschoven titelt dat gisteren een bus in de stad in brand gestoken is, dit bovenop de gewone relletjes van stenen gooien.
Ik wil hier weg. Ik wil naar België.
Hoe de moed er in, Kaat! Ik duim voor je! Veel succes!
Nog even…voor je het weet sta je weer op Belgische grond:-)
Ik was vorig jaar ook in India. ‘k Ben ook vroeger teruggekeerd dan voorzien, omdat m’n vriend zo ongerust werd dat hij er fysiek ziek van werd. ‘k Heb m’n vriendinnen dan verlaten om in m’n eentje bus van Udaipur naar Mumbai te nemen (was al geen lolletje). In Mumbai bleek dat de bus een andere route aanhield dan tijdens de heenreis. Weet dan maar es waar je moet uitstappen. Niemand op de bus kende Engels. ‘k Zag een verkeersbord met een vliegtuigje, en heb me er daar maar laten uitgooien, met het idee dat ik bij een luchthaven wel een hotelletje zou vinden. De eerste tien hotels waar ik binnenstapte (met m’n rugzak, in de vochtige hitte, you know the feeling), vroeger het tienvoud van een hotelkamer in Brussel. Uiteindelijk in een lousy vies pensionnetje beland, en zelfs daarvoor moest ik nog extra geld gaan wisselen. Tijdens het geld wisselen in de lokale luchthaven flauwgevallen. Nice hoor, net als je je dollars afgegeven hebt, met je portefeuille in de hand flauwvallen. :-/ Maar ze hebben me gelukkig op een stoel gesleurd en zijn van m’n geld afgebleven en kwamen even later m’n roepies brengen. Heb me dan ook maar beholpen met petit beurre koekjes en frisdrank, omdat ik het eten daar niet meer betrouwde. Een uur of twaalf aan een stuk naar National Geographic Junior over slangen gekeken. :-/ Ik was ook echt de uren en de minuten aan het aftellen… Uiteindelijk nog vrij vlot vlucht terug gevonden en op tijd vertrokken. In Londen wel pokkevertraging van een uur of zes bij de overstap, en in Brussel bleek mijn bagage niet mee (kwam pas twee weken later thuisgeleverd, volledig vochtig en muf). Maar ‘k was content dat ik thuis was, pff!
En toch wil ik nog es terug. 😀 Niet te geloven hè!
Hou je kranig, het komt wel in orde hoor.
Het zou spannend kunnen lijken als het fictie was of iemand anders overkwam.. Maar ik tel met je mee af en duim dat alles vlot mag verlopen tot je weer goed en wel terug in ons veilige midden bent. Veel liefs en groetjes van het Leuvense front, vanwege
Miss P.
Tot gauw!
Kop op Kaat! Het gaat je wel lukken, alles zal deze keer vlot verlopen, je zal het zien. Ik duim heel hard voor je!
En, je bent toch al aangekomen, mag ik hopen!!??