Stad versus platteland
Ik woon nu al bijna een maand op het platteland (niet definitief) en het is toch een hele ervaring voor een stadsmus als ik. Dagen beginnen met het voederen van de kleine dieren (kippen, konijnen, etc.), een blik op de vijver (gaat alles daar naar wens) en de hele dag wordt er buiten gewerkt : opruimen van de schuren, het verversen van het hooi, het schoonmaken van de kasseien, het wieden van het onkruid, het oogsten van de (laatste) bessen enzvoort. We eten en leven buiten. Soep kan rechtstreeks uit de moestuin worden gemaakt. Zo vers is het allemaal.
Ondanks de aanwezigheid van computers en ADSL-verbindingen en niet geheel verstoken van enige literatuur, heb ik in dagen geen pen meer vastgehouden en slechts sporadisch de krant gelezen. Televisie heb ik zo goed als niet gezien. Mijn vrienden lijken te leven op een andere planeet, al zullen zij dit (terecht) van mij zeggen. Het huis waarin ik woon leeft zonder klok : opstaan wanneer het lichaam daar zin in heeft en – voor vriendlief dan toch – slapengaan wanneer via de telescoop het interessantste gezien (en gefotografeerd) is of wanneer het lichaam kreunt onder de vermoeidheid.
Het is ontzettend romantisch, natuurlijk.
Maar ik had niet gedacht dat het zo’n aanpassing zou zijn.
Nu ben ik terug in mijn eigen biotoop, op een worp afstand van de Oude Markt, ik hoef mij geen zorgen te maken over sluitingsuren van winkels (warenhuizen tot 20 uur en dan zijn er nog de nachtwinkels) en alles is hier binnen handbereik.
Anderzijds begin ik het hier behoorlijk druk te vinden…
