Dinsdagwijsheid : tijd voor mensen

Je werk komt niet naar je begrafenis

Ik las een schitterend artikel van Tod Brison over het belang van mensen. Deze zinnen troffen mijn oog :

We love our stuff.
We name our cars.
We worship work.
We pray at the altar of productivity.
We use busy as a status symbol.

Who has time for people?

Ik kon alleen maar zeggen. Eu ja, dat is zo. Op de auto na dan, want die heeft geen naam. De drukte achtervolgt mij overal. Durf ik ze te ontvluchten, dan overvalt ze mij toch, want de hele wereld zit in tijdsnood. Alsof het morgen gedaan is.
Ooit is het gedaan, en dan ?

Wat is de nalatenschap van mijn leven ?
Dat ik hard gewerkt heb en geen tijd had voor mensen ?

Ik hoop van niet.