Geboden van een trage loper
Wie hier en daar wat blogs volgt, krijgt soms de indruk dat iedereen een marathon loopt (en later overschakelt naar de ultra-runs) en dat je een slakje bent als je je LSD (Slow Distance Run) aan 10 km per uur loopt.
Ik heb ook lang gedacht ùdat als ik maar genoeg trainde ik ook zo’n fantastische resultaten zou halen en dat alles een kwestie is van trainen en nog eens trainen. En ja, ik heb getraind, zelfs met een gepersonaliseerd schema én ik ben flink afgevallen.
De marathon is er niet van gekomen en ik loop nog altijd traag. Na jaren. Tijd om op te geven ?
Geenszins !
Geboden van een trage loper
- Wil je mislukken, ga jezelf dan vooral vergelijken met anderen. Er zijn er altijd die het veel beter doen. Maar wat hou je daar aan over behalve frustraties ?
- Wil je mislukken, tover dan gigantisch veel wilskracht bij elkaar en put jezelf uit, ga continu over de limiet. Je zal zien : dat gaat even goed en heeft voor de rest hetzelfde effect als een crashdieet, onmogelijk vol te houden en je geeft na verloop, met met weerom een pak frustraties op.
- Hoed je voor schema’s die snelheid en afstand veronderstellen.
Vroeger leek het ‘normaal’ dat wie deelnam aan een start to run de 5 km in 30 minuten kon lopen. Alsof dat een natuurlijk gegeven was. Njet ! Veel mensen lopen er langer op !Maar hoe doe je het dan wel ?
- Werk met een schema dat opbouwt, maar werk op hartslag en minuten. Zo ‘overdoe’ je jezelf nooit, maar heb je toch die voldoende prikkel om beter te worden. Je hebt er plezier aan en je hebt gedaan wat het schema vroeg : zoveel minuten aan zo’n hartslag. In principe altijd haalbaar en dat geeft voldoening ! Schema’s ’trainen op hartslag’ vind je makkelijk op internet.
- Werk met een doel, bijvoorkeur een afstand en niet de snelheid. Je kan fier als een gieter zijn als je je eerste 5 km hebt gelopen of Ten Miles. Wat maakt het uit in welke tijd ? Je hebt wel mooi die afstand gelopen (en die medaille verdiend !). Ik heb twee halve marathons achter de rug en al enkele keren een Ten Miles : traag gaat ook !
- Als je wil deelnemen aan wedstrijden, zoek – tenzij je er ongevoelig voor bent – de resultaten van vorig jaar op. Er zijn straatlopen waarvan ik weet dat ik gigantisch de laatste zal zijn omdat ze een zeer prestatiegericht publiek aantrekken.
Over het algemeen geldt : hoe meer volk (de massalopen), hoe meer trage lopers er zijn en hoe groter de funfactor wordt. Er is plaats voor trage lopers in de Ten Miles in Antwerpen en zowat in alle lopen van Golazo. (En nee, dit is geen verkapte reclame). Toch een straatloop ? Dan kies ik er eentje met ‘rondjes’ waarbij ik niet de langste afstand loop. Zo valt het geeneens op dat ik nogal ‘laat’ binnenkom, er komen er nog altijd na mij ! (Die natuuriljk een langere afstand liepen). - Of profiteer ervan om je niets aan te trekken van dit alles en steel de show door als laatste te arriveren. Bij mijn eerste triatlon werd ik begeleid door de ‘zwaantjes’ en kreeg van het publiek applaus.
- Een lange tijd niet lopen betekent niet dat je van nul moet terug begint, al helemaal niet als je ondertussen andere sporten gedaan hebt. Je specifieke conditie gaat achteruit, maar begin gewoon opnieuw en je zal zien dat je veel sneller opbouwt dan de eerste keer. Een jaar alleen maar lopen gaat misschien ook wel vervelen. Ik denk dat ik twee keer per jaar een kleine maand stop omdat ik het gewoonweg beu ben.
- Bovenal : loop omdat je ’t leuk vindt ! Niet omdat het ‘in’ is of omdat iedereen lijkt te lopen. Je houdt het echt niet vol als je iets wil bewijzen aan een ander.
Zet gewoon die ene voet voor die andere en geniet ervan !
Natuurlijk is er niets mis met de sneller lopers en zij die helemaal voor snelheid gaan ! Er is ook niets mis met het trainen op snelheid. Alleen : laat je daar nooit of te nimmer door ontmoedigen, brengt het woord ‘snelheid’ al een hoop frustratie met zich mee, richt je dan gewoon op het plezier van het lopen en de afstand !
Veel succes en ik luister graag naar jullie tips !
(Geen reactieknop ? Zie even onder de titel)
Photocredits : Photo 1 : stocksnap CCO license Photo 2 : eigen materiaal (geen copyright)
Schitterend! Ik ben ook een trage loper, en een aantal van jouw tips doe ik effectief al. Voor ik ergens ga lopen, check ik inderdaad de uitslagen van het jaar ervoor. Als er tijden tussen zitten die ik ook loop, dan loop ik. Als ze allemaal sneller zijn, dan doe ik het niet.
En verder vind ik het eigenlijk niet zo erg, als laatste eindigen. Het belangrijkste voor mij is dat ik niet meer aan de kant sta, dat ik meedoe. Dat ik kan meedoen nu.
En nu ga ik die tip van op die hartslag lopen nog eens opvolgen. Merci!
Langs de kant staan is inderdaad nog honderd keer erger dan meelopen ! Veel succes !
ik ben ook een trage loper maar ik erger mij daar niet ik maal drie a vier keer in de week rustig mijn kilometers af en kan daar van genieten.
rapper lopen lukt mij toch niet en daar wil ik mij ook niet forceren.
liever rustig lopen en verder doen dan snel willen lopen en dan te moeten stoppen.
iedereen moet lopen volgens zijn eigen kunnen en naar een ander kijken
dit is mijn mening over trage lopers.
veel loop plezier
dirk
Prima post ! Ik ben gestart als slak, dan even verbeterd door hard werk en massa’s kilometers en het meegezogen worden in de plannen van entourages… maar nu terug op genietend en dus rustig tempo aan ’t sporten. Veel plezanter ! Ik hebt wel niet zo erg op wedstrijden, te veel druk en golazo tja ’t is nu ook niet voor alle weken qua deelnameprijs he.. Ik heb alternatieven genoeg, vb activia’s lopen met enkelen samen, zo goed als gratis en afwisselende parcourkes. Blij er vooral van genieten, ’t is maar een hobby nietwaar !
Golazo is inderdaad niet zo goedkoop en ook heel erg druk. Je loopt er wel met veel trage lopers en het recreatieve staat voorop het competitieve. Een keertje door de Kennedytunnel lopen heeft ook wel iets speciaals. Maar ja, duur zijn ze wel ! ’t is kwestie van er een leuke uit te kiezen 🙂
Activia : ik doe daar veel wandelingen mee (ben trouwens lid) en loop ze heel erg soms. Ik probeer wel de wandelaars echt niet te storen en zal ook stukken wandelen (want het zijn soms kleine wegen waar je achter elkaar moet) omdat naar mijn mening de wandelaars hier ‘koning’ zijn.
Anderzijds moet ik zeggen dat ik nog nooit (en ik doe gemiddelde 1 Activia per week) een ‘storende’ loper gevonden heb. Integendeel, die zijn supergalant 🙂
Goed gezegd !
Als trage loper geniet ik van lange trage duurlopen in de natuur. Lang werd langer, en nog steeds trek ik me niks aan van commentaar van zogezegd betere lopers.
Ik geniet van het lopen op mijn manier, doe wel wedstrijdjes, steeds de langste afstand, en als ik bij de laatste ben, so what ?
Geniet van wat je loopt en hoe je het loopt, dat is voor mij het voornaamste. Have fun !
Inderdaad, heel goed gezegd! Ik lees nu pas het artikel en ik ben het er helemaal mee eens!
Zelf loop ik ook al ongeveer 15 jaar. Weliswaar op een rustig tempo, maar genietend. De afstand werd en wordt steeds langer. Snelheid en massa-evenementen zijn aan mij niet besteed. Ik ben blij te lezen, dat er zo nog mensen zijn.
Het is wederzijds ! Ook content dat er ‘nog zo’n mensen zijn’, want soms krijg ik de indruk dat iedereen snel loopt !
Ik loop ook heel traag vrieger kwam ik binnen met 35 min opm5km nu op 50 min maar Ven ook blij met mijn uitslag in 2008 borstkanker gehad toen heb ik de 3km mee felopen in Hasselt viviane uit gingelom