De zoete verleidingen op het werk

Begin werkjaar = begin van meer kilo’s

Ieder jaar laat ik mij vangen op het werk en verdik ik. Een klein beetje maar, maar wel iedere week een klein beetje en iedereen weet : kleine beetjes maken één groot. Eenmaal de lente zich aankondigt, valt het (mij) op en ga ik weer drastisch opletten. Met vallen en opstaan.

redenen waarom je (bij ons) op het werk verdikt

1. Wij delen het zoet gul uit
   Wij zijn met velen, maar niet met teveel, wat betekent dat we iedereen kennen (zo’n kleine honderd werknemers) en dat wij bijgevolg gul zijn in het uitdelen van verjaardagssnoep, geboortesnoep, pensioensnoep, recepties en nog van dat. Oftwel : we zijn sociaal en delen veel zoet.
2. Wij hebben onze breaks allemaal op hetzelfde moment
   Zien eten doet eten natuurlijk. Als iedereen zijn koffiekoek, chocolade, wafel of wat dan nog uithaalt, dan viert de verleiding hoogtij. Maar omdat niemand een kwijlende collega voor zich wil wordt er gedeeld. Of je besluit gewoon om de volgende dag in overtreffende trap te gaan en iets mee te brengen dat nog beter is !
3. Wij zijn bij tijden gestresseerd
   en dus troosten wij ons met … zoet. Makkelijk te vinden bij ons !
4. Soms hebben we gewoon honger
   en eten we wat voor handen is. Zoet dus.

Mijn tegenaanval : eigen tussendoortjes

Ondertussen wéét ik dat ik niet aan al die verleidingen kan weerstaan en ik wéét dat ik op de meest eigenaardige momenten plots (stress-)honger krijg en dat mijn hele lichaam dan schreeuwt om iets te knabbelen en ik iets moét eten.

Ontbijt

Daarom ga ik in de tegenaanval en zorg dat ik dat ik gewapend ben als ik naar het werk ga.
Het begint al ’s morgens waar ik – naar verluid is dat een goede zaak – mijn ontbijt probeer te variëren. Toppers zijn momenteel de bananenhavermoutpannenkoek en de Griekse yoghurt met fruit en havermout. Superlekker zonder dat ik een schuldgevoel hoef te hebben.

De avond ervoor vul ik een bokaaltje met fruit uit de diepvries en zet het in de frigo. Het enige wat ik ’s morgens nog moet doen is yoghurt toevoegen en havermout.

De bananenhavermoutpannenkoek is iets omslachteriger, maar dat kan je omzeilen door er gewoon een stapeltje op voorhand te maken en ze vervolgens in te vriezen. Een echte verwennerij !

Tussendoortjes

Omdat het personeels op ons werk dus collectief en allemaal tegelijk aan tussendoortjes doet, geef ik het op om nog aan de verleiding te moeten weerstaan. Ik zorg voor mijn eigen tussendoortjes en ben daar zeer royaal in. Niet één stukje chocolade (suiker vraagt nog om meer suiker) maar wel zoveel tomaatjes als ik wil !

Of gewoon een hele banaan, of een appel !

Op donderdag slaat de maxi-verleiding toe !

Het lief en ik hebben het geluk dat we op het werk warm kunnen eten en dat is echt de meest tijdsbesparende actie  die mogelijk is. Om 12.05 uur heb ik mijn ‘plateau’ met eten, babbel tijdens het eten met collega’s om een klein half uurtje later de lege plateau al weer in te leveren. Geen boodschappen, geen afwas en niet eens duur. Het eten valt mee maar we kunnen niet kiezen en donderdag – wanneer wij zeker op het werk eten – zijn het sowieso …. frieten ! Dit is de Moeder der Verleidingen, want zelfs de collega’s die anders braafjes met brooddoos zitten, gaan naar de keuken om een bakje friet.
Nu valt dit verleiding met die frieten voor mij nogal mee, ik vind dat lekker voor zover het over 5 frieten gaat. Bij de 6de haak ik al af. Alleen : met 6 frieten heb ik niet gegeten en honger staat gelijk aan ‘compleet weerloos tegenover alle verleidingen’.

De enige oplossing die ik hier zie is het meebrengen van een eigen slaatje. En ja, ook hier ga ik voor het gemak.

Vorige week opende er een nieuwe Albert Hein op enkele kilometers van ons vandaan en ik zag dat ze daar een behoorlijk assortiment slaatjes hebben. Of het allemaal zo gezond is, weet ik niet – het zal ook niet per definitie ongezond zijn – maar het is wel een mooi alternatief voor die bak friet.

Ik hoop dit jaar dus aan veel verleidingen te weerstaan zodat de weegschaal niet naar omhoog gaat. De alternatieve tussendoortjes zijn voor mij geen opoffering. Het is niet zo dat ik het zoete zou verkiezen. Alleen vraagt het organisatie, en dàt wordt wellicht de uitdaging. Om mij altijd geheel en al te wapenen tegen al die collega’s met hun zoete verleidingen

Geen reageerknop te zien ? Zie eens onder de titel.