Up ! Gelezen en gekeurd
Up – Psychiatrische roman
Ik zag Up een aantal keer passeren op Goodreads en het intrigeerde me wel. Ik vroeg me eigenlijk af hoe zo’n boek boeiend kon zijn. Zou het niet deprimerend zijn ? Donker ?
Na het lezen van het boek begreep ik precies waarom het boek zo graag gelezen werd en een succes geworden is. Enerzijds is het boek pijnlijk realistisch maar anderzijds getuigt het ook van een immense veerkracht. Emma wéét dat ze het syndroom van Asperger heeft en krijgt daarbij nog eens de diagnose dat ze manisch-depressief is.
‘Het is alsof je verliefd wordt, elke keer opnieuw. Diezelfde gigantische energie. Je wordt verliefd op het leven, maar het leven maakt het steeds weer met je uit.’
Ze realiseert zich dus heel goed dat de depressie dan wel kan voorbij gaan maar dat ze ook terug zal komen en dat iedere periode waarin het haar goed gaat zal uitlopen in een zware periode en dit soms snel afwisselend, aangezien bij haar de vorm van Rapid Cycling is vastgesteld.
Een kijk in de psychiatrie
Door haar opname in de PAAZ krijg je een inkijk in hoe het leven er op een psychiatrische afdeling uitziet. Er gebeuren in het verhaal geen opzienbarende zaken, het zou zich wellicht op eender welke PAAZ-afdeling kunnen afspelen.
Emma ziet haar verblijf daar als een oefenplaats om dingen te leren, om te leren omgaan met wie ze zelf is. Uit het boek blijkt dat ze een scherpe analytische geest heeft en het niet schuwt om naar zichzelf te kijken.
Zolang ik mezelf afleid, doodpuzzel en me op anderen richt, kan ik het ontkennen. Maar zodra dat stopt, als iedereen naar bed is, zoals nu… Dan blijkt afleiding niets meer dan een dun laagje ijs over een diep en donker meer. Je houdt het even vol, het houdt je nog een moment overeind, maar vervolgens scheurt het, breekt het, klapt het weg onder je voeten en slaat de depressie weer als een golf van ellende over je heen.
Uiteindelijk beslist ze dat ze het zelf moet uitproberen, ze beseft dat ze ‘niet te genezen’ is.
Dokters willen genezen. Wat als ik ze dat niet meer kan bieden?
4 redenen om het boek te lezen
- Kennismaking met een wereld die dikwijls verborgen is (de psychiatrie)
- Vol hoop : ondanks haar psychiatrische belasting vindt ze haar eigen weg en heeft ze relaties van diepe verbondenheid.
- Acceptatie is de grote kracht : voor zowel zichzelf als voor haar vriend die er geen punt van maakt. Ze is wie ze is en hij houdt van haar. Punt.
- Het verhaal is grappig en zit vol humor. Lees maar onderstaand citaat !
Hij heeft zijn stoel iets buiten de kring om de tafel getrokken en haalt zijn sigarettendoosje uit zijn broekzak terwijl hij zwijgend de groep observeert. De tekst op zijn shirt is vandaag opvallend mild: IK BEN SUZY DAAL. Voor de verpleging was het in elk geval zo verwarrend dat hij het niet uit hoefde te trekken en dus loopt hij er nu nog steeds in rond.
