Vakantie is lastig. Het begin toch.

Vakantiedag #1 en hier sta ik vol verwachting te trappelen tot dat hele vakantiegevoel mij overspoelt. De gelukzaligheid van al die weken vakantie. Niet naar het werk ! Geen werkstress ! Geen deadlines ! Gewoon genieten !

Vakantie : Geen excuses meer

Maar er gebeurde niets deze morgen. Of toch. Ik werd wel degelijk overspoeld. Door de keukenkasten die een beurt nodig hebben. De tuin die nu geen excuus als ‘sorry geen tijd’ meer wil gebruiken. De auto die smeekt om een wasbeurt. De losse eindjes van het werk die toch nog overal tussendoor glippen en aan mijn hart trekken. Help ! Vakantie !

Twee dagen om in vakantiemodus te komen

Ik lees in het vakantieboek van Flow dat Hans Achterhuis twee dagen nodig heeft om een gehaaste ervaring voor zijn wandelvakantie, te verwerken. Twee dagen. Ik zit nog maar net aan een halve dag, al lijkt het alsof ik niet enkel te ver-werken heb, maar ook behoorlijk ‘te werken‘.

Werken in de vakantie ? “Laat het los” zong vorige week nog een collega voor mij. Het moest maar eens mijn lijflied worden. Loslaten : al die lijstje, al dat zelfopgelegde werk. Het zal dan wel zijn voordelen hebben om een upholder te zijn, hier word ik onmiddellijk geconfronteerd met de nadelen.

Het lief heeft zich ondertussen al geheel ondergedompeld in de vakantie. Niets ‘overspoeld worden’ met to-do lijstjes, niets ‘losse eindjes’. Het is vakantie, kan het nog eenvoudiger ? God, wat benijd ik hem soms.

Gewoonweg weg

Het zal, vrees ik, toch nog even duren voor ik in vakantiemodus geraak. Morgen moet ik al terug naar het werk (halve dag) maar dinsdag ga ik er echt voor. Dan trap ik het gewoonweg af. De natuur in,  met de kleine caravan. Zonder lijstjes, zonder schoonmaakproducten en laat ik de tuin bloeien en groeien. Het is tenslotte vakantie !

En jullie ? Gaat dat onmiddellijk goed die eerste dagen ?