Valentijn

Wij zijn precies gisterenmiddag begonnen met het vieren van Valentijn en zullen er pas deze nacht om middernacht officieel mee stoppen ! Meer dan 24 uur dan, maar verdeeld over twee dagen omdat we beiden moeten werken. Gelukkig zijn het voor beiden geen zware werkdagen.

Gisteren hebben we onze Valentijnsdag ingezet met een wokrestaurant. De vlammen laaiden hoog op (in de pan !) van de kok. We dronken er – wegens werkdag – wel braafjes cola light bij, wat wel jammer was bij dit gerecht. Verder hadden we nog afgesproken om naar de gym te gaan. Daar deden we beiden een straffe work-out. Hij op de fiets, ik op de loopband. Nadien hadden we nog een filmpje gepland maar we waren beiden te moe om nog tot de bioscoop te rijden. Het is voorlopig uitgesteld.
Maar vandaag is het dan écht Valentijn ! Een briefje bij het ontbijtbord (hij kan tekenen !), geen cadeautje. Ik moest vroeger opstaan en versierde zijn plaats en stoel. Bloemen, chocolade, een cadeautje. Het liefje bleef nog liggen, (gelijk had hij !) maar had me wel al een fijne Valentijn gewenst en nog een heel leven samen. Wauw ! Een heel leven samen, dat is het grootste cadeau !

Toen ik deze middag terugkwam van het werk had er iemand in mijn auto ‘ingebroken’ : het liefje ! Ook origineel om je cadeautje te verstoppen !

Jammer genoeg hoorde ik op het werk van een collega een wellicht pijnlijke waarheid over Valentijn. “Ik ben tegen Valentijn”, zei ze. Het drukt mensen die geen goede relatie hebben nog eens op hun hartzeer en het is alleen maar leuk voor koppels voor wie het sowieso al leuk is”.

Mijn hart kromp even ineen. Niet iemand die tegen Valentijn is voor de commercie, maar iemand die gewoon hartzeer heeft op zo’n dag. Dubbel en dik.

Ik wou dat op zo’n dagen iedereen verliefd was, bij wijze van betovering. Dan toch minstens voor één dag.