+ 10 redenen om deel te nemen aan de Vierdaagse van de IJzer

Versier eens een date

Toen het lief nog mijn collega was en wij elkaar nog niet aanspraken als ‘liefje’ maar simpelweg met de voornaam, gingen wij wel eens wanden, beide vrijgezel als we waren. Wij wisten toen nog niet dat wandelen schitterende dingen doet voor eender welke relatie : ge zijt op den babbel, niet gestresseerd, er is altijd afleiding als het onderwerp saai of gevoelig wordt en als er tijden van stilte zijn, dan zijn die nooit vervelend, een mens is immers aan het wandelen.
En ja, van het een kwam het ander en dat mondde – jaren voor ons huwelijk nog – uit in een wandelrelatietest zijnde onze eerste Vierdaagse van de IJzer met onmiddellijke inzet van 4 keer 32 kilometer wandelen en wel in een tent die de eerste nacht regen al niet heeft overleefd.
Onze relatie overleefde weln ondanks de talrijke blaren die wij als onvoorbereide wandelaars op zo’n afstand kregen. De wandeling mondde uit in een huwelijk. Dat zat meteen goed.

Traditie

En toen werd het meteen een tradtie, dat deelnemen aan de Vierdaagse van IJzer. Het tentje werd verruild voor een hotel en ook al hebben we nog meermaals de tochten van 32 km gedaan (ik heb ooit een paar dagen de tochten gelopen, zij het niet de 32 afstand), de laatste jaren kiezen we wijselijk 4 keer 16 km. Dat stelt ons in staat om op het gemak te ontbijten, naar de startplaats te gaan en ’s avonds hebben we nog overschot op tijd om een restaurant te doen en hebben we een lange avond. Ik geef toe, het is overduidelijk dat we niet meer zo jong zijn als toen we de eerste keer deelnamen.
Die 32 km blijft evenwel magisch, daar blijven we soms wel over mijmeren.

10 redenen om deel te nemen aan de Vierdaagse van de IJzer

En waarom zou je nu minstens één keer in je leven moeten deelnemen aan de Vierdaagse van de IJzer ?

1. De relatie met uw lief, uw vriendin, uw hond of kat zal er zeker beter op worden !
2. Je hoeft je nergens zorgen om te maken, de  Vierdaagse van de IJzer heeft een ijzersterke  (what’ is in a name ?) traditie wat organisatie betreft. Het is gewoon van a tot z in orde.
3. Je moet niet eens echt kunnen wandelen, de afstanden zijn 8 – 16 – 24 – 32, allemaal vrij te combineren. Je moet zelfs niet eens vier dagen gaan (maar doe dat toch maar, wat…)
4. Vier dagen na elkaar stappen en je noemt je problemen uitdagingen in plaats van zorgen.
5. Je bent nooit alleen, reken maar op duizenden deelnemers, dik, dun, groot, klein, jong en oud, van stappen met bittere ernst tot prettig gestoord.
6. Je wordt deel van een traditie, de meeste mensen komen terug. Er is dus wel enig verslavingsgevaar.
7. Je kan als volwassene nog eens op kamp, helemaal in de stijl van de jeugdbeweging : reken dus met veel matrasjes en veldbedden allemaal lekker gezellig in een tent. (Of je brengt gewoon je eigen tent mee).
8. Nooit verveling :  vier verschillende startplaatsen
9. Je bent koning van de weg, want de “MP’s houden van je en leggen zelfs het drukste verkeer voor je plat. King of the Road !
10. Je krijgt snoepjes, drankjes, ze zorgen gewoon voor alles.
11. Er is bijgot en heel kinderprogramma uitgewerkt met zoekopdrachten
12. Randanmiatie : ik geef toe, vroeger leek het er wat ‘weelderiger’ aan toe te gaan, maar het blijft wel : zowel voor kinderen als volwassenen, foto-zoektochten, muurklimmen, deadride, voor wie iets anders zoekt dan enkel wandelen.
13. Het is in West-Vlaanderen. Oké, da’s er een beetje over. Op een ander is het ook schoon. Maar dat sappige taaltje, daar moet ge toch van houden (alzo sprak het kind in mij dat geboren en getogen is in dit West-Vlaanderen).

Samengevat : pak uw schoenen en kom nog af. Nog twee dagen te gaan dit jaar en hup, volgend jaar opnieuw !  Regeringen kunnen vergaan, de Vierdaagse blijft gewoon bestaan !