Snapshot diary week #2/2019 – De vlooybergtoren is back !
Het leven komt langzaam weer op gang
Of toch helemaal niet zo langzaam. Want het lief stond te popelen om opnieuw aan het werk te gaan, ook al was de laatste chemo nog geen maand geleden en zal er wellicht nooit eerder zoveel ‘brol’ (zoals hij het noemt) in zijn lijf gezeten hebben.
Hij is dan ook vol goede moed gestart, gecombineerd met een revalidatieprogramma. Je zou het amper geloven maar zijn agenda is voller dan die van mij. Zal het lukken ? In alle eerlijkheid, niemand die het weet. Eén ding is zeker: hij is zeer snel terug aan het werk en de chemo zit nog in zijn lijf. Evengoed als een hoop psychische belasting. Maar terug werken en onder de mensen zijn geeft hem ook pakken energie.
We’ll see.
Loslaten. Hopen. Durven. Doen.
Back to work – ook voor mij
We gingen dus samen na de vakantie weer aan het werk. Hij met de mentale energie van iemand die naar zijn droomjob gaat (je weet pas hoe belangrijk iets is als je het gedwongen moet missen ?), ik met blij gemoed uitziend naar dat jonge volkje. Op de eerste dag stond er een studiedag op de agenda. Ik kan daar zo van genieten om de hersenen nog eens te pijnigen. Het is iets wat ik in mijn job soms wel mis. Te weinig intellectuele uitdaging.
Het tempo lag behoorlijk hoog, na 14 dagen verlof hadden de hersenen toch nogal wat startproblemen. Alsof het hele systeem toch efkes moest booten. Hopelijk geen teken van ouderdom. Maar hé, ik was mee.
Leerstijl en introversie
De studiedag wees mij nogmaals op het belang van verschillende leerstijlen. Als introvert zet je mij het beste, zoals mijn ouders vaak zeiden, ‘in een hoekje met een boekje’. Al dat interactief ‘gedoe’, dat ‘sociaal leren’, vertraagt mij in mijn leerproces.
Tegenwoordig heeft men de mond vol van interactief werken, teamwork, actief meewerken etc. maar ik blijf er bij dat dit niet voor iedereen de beste leerstijl is. Ik merk het ook tijdens mijn eigen lessen. Sommige leerlingen worden liever gerust gelaten. Ze luisteren actief, je kan soms aan hun gezicht zo zien dat hun hersenen in volle actie zijn. Zet ze in een groep om samen te werken en hun tempo vertraagt. Ze worden onzeker.
Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij schrijven dat het voor sommige leerlingen net omgekeerd werkt. Ze dommelen in als het niet actief of sociaal wordt.
De Vlooybergtrap is herrezen !
Op de meest zonnige dag van de week (de enige ?) wandelde ik met een vriendin richting Vlooybergtoren. Na vandalisme was deze totaal verwoest maar wonderlijk genoeg in vrij korte tijd helemaal herrezen. De vernieling door de brand was afschuwelijk: er was amper nog een geraamte over. (Foto hier). Het zicht bovenaan de toren is geweldig ! De zon was op haar best, het was niet eens koud. Wat een fijne dag deze week !
Die dag was echter de enige dag met echt zonlicht. De rest van de dagen waren nat en donker. Daar is (volgens mij) maar één remedie tegen: regenjas en lopen ! Hup hup naar buiten. Want zelfs een beetje licht is beter dan tussen de muren blijven zitten omdat het regen. Rain is just confetti falling from the sky !
Hoe was jullie week ?
Fan van Snapshot Diary, hier vind je ze allemaal !
