1000 vragen #10 Ben je een goede voorlezer ?

CC0 Public Domain

Voorlezen aan kinderen

Voorlezen voor kinderen vind ik heerlijk ! Ik ken geen kinderen die niet van voorlezen houden. Het valt mij zelfs op dat kinderen er blijven van houden, ook al kunnen ze best zelf wel goed lezen. Voorlezen is een nestje bouwen met de toehoorders en helemaal in het verhaal gaan.

Goed voorlezen ?

Maar kan ik goed voorlezen ? Veel doe ik het niet meer. Kotstudenten zijn geen kinderen meer te noemen. Maar er wordt toch nog voorgelezen. Soms gewoon uit de krant voor opa. Of voor kinderen die op bezoek komen.

Eigenwijs

Ik ben gigantisch eigenwijs bij het voorlezen. Zo kan ik mij precies nooit aan de tekst houden.

• Moeilijke woorden vervang ik onmiddellijk door andere woorden
• Gaat het verhaal te snel (van begrip voor het kind) dan maak ik het verhaal langer met uitleg.
• Vervaagt de aandacht, dan zitten er plots veel vragen in het verhaal (die ik dan aan de kinderen stel). O ! Wie kwam daar nu aangelopen ? (….. en ik lees niet meer verder…..)
• Slechte verhalen lees ik ‘zogezegd’, ik plak er een eigen versie aan. Dat gaat echter alleen bij kinderen die niet kunnen lezen of die het verhaal nog niet gehoord hebben, veel kinderen kennen kinderverhalen woordelijk van buiten. Grappig : maar dan nog willen ze het opnieuw horen !
• Prentjes ! Prentjes ! En natuurlijk verwijs ik naar de prentjes en laat hun eigen fantasie aan de loop.

Voorlezen voor volwassenen : luisterboeken

Voorlezen is eigenlijk altijd dikke pret en beperkt zich niet tot kinderen of mensen die niet (meer) kunnen lezen. Ik vind luisterboeken heerlijk. Ik word dan helemaal een met het verhaal. Wandelen en luisterboeken zijn prima combinaties. Ik kan er zelfs naar uitzien om kilometers met een boek ‘in mijn hoofd’ te wandelen. Het is een aparte combinatie. Ik vind ze meestal in de bibliotheek.

Professionele voorlezer

Dat gebeurt nog altijd en tegenwoordig is dat behoorlijk professioneel. In mijn vak wordt er veel voorgelezen en daar waar een leerlijk of de leraar het vroeger deed wordt dit nu gedaan door een professionele voorlezer. Ik hoor Andrea Croonenberghs samen met nog heel wat andere professionele lezers elke week. Met een klik op het bordboek lezen ze de aangeduide tekst prima voor. Geen computerstem, maar vooraf ingelezen teksten. Zij leerden mij dat hoe beter iets wordt voorgelezen hoe groter de aandacht is.

Hardop lezen

Tenslotte lees ik soms ook voor mezelf voor. Voor je me voor gek verklaart, het gebeurt weinig ! Toen ik vorige week in een zotte bui een Duits boek kocht merkte ik dat ik luidop las. Ik vraag mij af of het een automatische was uit de kindertijd die terugkwam. Het verplicht me ieder woord te lezen en ik lees merkelijk trager. Op die manier kunnen mijn gedachten tijdens het lezen ook nergens anders naartoe. Het gebeurt anders wel dat ik ’technisch’ een hele bladzijde heb gelezen en er mij niets van herinner.

Intieme momenten

Maar het voorlezen met kinderen is wel het mooiste dat er is. Samen op de bank of het bed. Voorlezen met groot knuffelgehalte. Ik ben bijna triest dat onze kinderen de kotleeftijd hebben en dit met hen toch voorgoed voorbij is.

[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””] Lezen jullie nog voor ? Voor wie ?    [/perfectpullquote]

“1000 vragen aan mezelf”  gaat terug op een boekje dat een tijd geleden bij Flow zat. Het is een klein boekje en er is geen plaats voorzien om te antwoorden, daarom dacht ik : waarom niet op de blog ? Voor het pure plezier van het schrijven ? Het verzamelen van herinneringen, wat volgens Gretchen Rubin, bijdraagt tot geluk ? Vandaar een nieuwe rubriek : 1000 vragen over mezelf.
Niets weerhoudt je om mee te doen !