Gelezen : Het leven is vurrukkulluk – Remco Campert

Het leven is vurrukkulluk !

Het zijn warme en lome zondagen, er valt niets te doen en alles is mogelijk. Je bent jong en je hebt aan niets gebrek. Kortom, het leven is vurrukkulluk !  In dit boek van Remco Campert wordt het verhaal verteld van een groepje jongeren voor wie er geen grenzen zijn. Het zijn artiesten, fotografen en ze houden de ethiek van de jaren zestig – alles mag en ga je vooral niet binden – hoog.

Taal

Remco Campert spelt zijn woorden bij tijden op een eigenaardige manier. Zoals ‘vurrukkuluk’ of het “seksjuwele verkeer”. Aanvankelijk dacht ik dat dit kwam doordat het boek zich situeert in de zestiger jaren en dat er gebruikt werd gemaakt van de toen gebruikte ‘progressieve spelling’. Het is pas later dat ik door had dat Remco Campert met taalgebruik iets op sublieme manier aantoonde : de dialogen zijn fake. De gesprekken tussen de jongeren zijn het aannemen van een pose.

Verveling en leegte

Wie het boek leest kan niet anders dan onder de indruk komen van de leegte en zinloosheid die onder het jonge volkje leeft. Het lijkt alsof ze alles al gehad en gezien hebben en ze hebben geen idee wat ze willen in de toekomst, behalve dat niets definitief mag zijn, dat er geen engagement mag zijn. Ze klampen zich vast aan gecreëerde identiteiten bij gebrek aan eigen identiteit.  Het egocentrisme is nooit ver te zoeken.

[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]”Waar denk je aan ? Aan mij ?”
“Ook. O.a. zou Boelie zeggen. ”
“Waar denk je nog meer aan ?”
“Aan alles. Ik moest er opeens aandenken wat voor een rol stoeptegels in je leven spelen als je klein bent. Je weet wel, die grijze vierkante tegels. Je kent ze beter dan je je ouders kent. En later vergeet je ze.”
“En wat dacht je over mij ?”
“Dat je een van de liefste meisje bent waarmee ik ooit geslapen heb.”
“Heb je hier met veel meisjes gelegen ?”
“Honderden”.
“Maar ik ben het liefste ?”
“Eén van de liefsten. Ach, onzin, je bent het liefste.”
“En ook het mooiste ?”
“En ook het opwindendste ?”
“Ja”.
Ja, dat is waar. Maar het is altijd anders. [/perfectpullquote]

Tijdloos

Een paar klikken op het net leerde me dat het boek op heel wat leeslijsten staat van middelbare scholieren. Ik kan mij er iets bij voorstellen. Het verhaal gaat immers over jongeren, zij het iets ouder. De vragen waarmee jongeren zich geconfronteerd weten worden echter niet geëxpliciteerd. Maar zijn die vragen dat ten tijde dat je midden in het leven zijn, dat ooit ?
Besef mensen / jongeren dat ze zich een identiteit aanmeten die niet van heb is ? Of is dat juist de illusie ? Te denken dat je iemand bent terwijl je alleen maar een rol speelt ?
Ik stel me voor dat jongeren weinig met dit boek aankunnen. Dat het pas later is dat er herkenning is.

Samengevat

• Taal  : Remco Campert heeft hier een eigen stijl, zowel wat spelling als woordkeuze betreft. Dit heeft duidelijk een doe. (zie hierboven)
• Inhoud : het verhaal van enkele twintigers voor wie alles mogelijk lijkt maar die evenwel geheel doelloos de zomer doorbrengen
• Emotie : verveling
• Themata :  verveling, zinloosheid van het leven, zestiger jaren, identiteit zoeken
• Genre : 
• Personages :  Enkele jongeren : Mees, Panda, Boelie. Kunstenaarsmilieu. Er komt één grijsaard bij kijken.
• Tempo : traag
• Context : stad in Nederland, jaren 60 vorige eeuw (maar het zou net zo goed nu kunnen doorgaan).

Remco Campert, Het leven is vurrukkulluk, De Bezige Bij, 153 blz.
Te koop bij bol.com voor 10,00 euro.