1000 vragen #37 Weet jij wanneer het tijd is om te vertrekken ?
Saaie tante
Wellicht zal ik na het lezen van dit artikel de titel ‘saaiste tante van het land’ krijgen, want toen ik de vraag las bedacht ik dat het probleem zich niet eens stelt. Nee, ik ga niet naar tal van feestjes waar veel mensen bij elkaar zijn. Ga ik naar etentjes, dan bepaalt het tempo van het menu zowat mijn uur van heengaan. Blijft over : de bezoeken aan vrienden en familie. Weet ik daar wanneer het tijd is om weg te gaan ?
Geprogrammeerd
Eerst en vooral : ik hou mij nogal heilig aan het slaapuur. Ten laatste om 22.30 uur wil ik dat bed in. Als notoire slapeloze kan ik onmogelijk die vermeende slaap nog meer hypothekeren. Dus ga ik op restaurant met vrienden of op café, dan is hier al een uiterste grens gezet.
Voorts heb ik zo goed als altijd een plan in mijn hoofd en de meeste van mijn vrienden en familie ook. Er wordt zo goed als altijd op voorhand afgesproken hoe lang iets duurt. Klinkt opnieuw oersaai, maar ik vind het best. Ook wanneer ik samen met een vriendin een dag op stap gaat is er toch ‘ergens’ een einduur voorzien. Ik heb zo goed als geen vrienden met tijd op overschot. De meeste hebben een (strakke) planning. Dat vind ik best, want dan weet iedereen ook dat de afgesproken tijd ook helemaal voor datgene bestemd is waarvoor het voorzien was !
Plakkers
En toch zijn er uitzonderingen. Zowel bij mijn vrienden als bij mijn familie. Net zoals ik bij sommige vrienden en familie uitzonderingen heb. Vooral bij diegenen die mij heel dierbaar zijn. Of bij iemand die ongeneeslijk ziek is. Daar heb ik nooit een tijd voor ogen, omdat ik juist weet dat àlle bestede tijd zo kostbaar is.
Ook in de vakantie durven hier wel eens mensen blijven plakken bij een BBQ of in de tuinkamer. Heerlijk is dat. Maar daar moet het wel vakantie voor zijn. Of liever : dient de vakantie niet juist daarvoor : om eindelijk tijdelijk verlost te zijn van het leven op agenda’s ?
