week in beelden – snapshot diary week 23
Altijd reden om te feesten
Veel collega’s is écht niet goed voor de lijn. In ons team is er altijd wel iemand jarig (een kleine honderd man !) en die ijzeren wilskracht is er echt niet altijd. Zie je die appel schoontjes glunderen achter al dat zoet ? Twee keer raden wat ik gekozen heb !
Eind van het jaar en opnieuw collega’s die definitief afscheid nemen. Maar liefst een halve eeuw heeft ‘Mijnheer Gie’ (Zo worden leraren bij ons aangesproken) doorgebracht op onze school. En alvorens u nu denkt dat de pensioenleeftijd in het onderwijs wel héél erg opgetrokken is. U heeft gelijk. (knipoog). Alleen niet zo lang als u misschien denkt. Mijnheer Gie is oudleerling bij ons. Dus van zijn twaalfde op het college, 4 jaartjes Leuven (ook in de buurt) en hop weer ‘back’. Als dat alles geen liefdesverklaring aan een fijne schooltijd is ! Hij is trouwens lang niet de enige oudleerling die naderhand leraar bij ons is geworden ! Hip hip hoera !
Zomer stelen : doen alsof het zomer is, vakantie is
Deze week was er geen tijd om op mini-vakantie te gaan zoals de voorbije twee weken en dat zat me toch niet zo lekker. Wat langzaam maar zeker begint te wegen is de zomer die toch maar niet lijkt door te breken. Daarom steel ik gewoon ieder moment dat het wél zomerweer is om buiten te zijn. De tuinkamer is nog niet geheel klaar maar kan al gebruikt worden. ’s Avonds zijn er allerlei lichtjes in onze tuin (foto rechtsboven) die het geheel een vakantiesfeer geven. Ik heb zelfs een waar bed (met klamboe en al) waar ik op mijn dooie gemak een beetje rust of een boek lees. Dat klinkt toch zalig als vakantie ? Een half uur lang doe ik alsof er geen werk bestaat en ik alle tijd van de wereld heb. Lekker zonnen in de tuin, luieren op het tuinbed. Als er dan toch geen echte zomer is, dan doe ik toch maar alsof. Alsof het zomert. Alsof ik alle tijd heb. En hé het werkt !
’s Zondags deden het lief en ik er nog een schepje bovenop. We wandelden maar liefst 4 uur in bosrijk gebied. We waanden ons op één van onze wandelvakanties en trakteerden onszelf tussendoor terwijl het allemaal binnen een straal van 10 km van ons huis gebeurde. Kwestie van geluk te hebben in zo’n mooie streek te wonen ! Dat we getrakteerd werden op een gigantische regenbui en onze schoenen moddervaatjes waren zagen we als één groot avontuur.
Moraal van het verhaal : je hebt dan wel de omstandigheden niet in de hand, maar wel de manier waarop je er mee omgaat. Er valt altijd wel iéts te maken, moois te puren uit alles. Wanneer ik terugkijk naar de voorbije week moet ik weerom besluiten dat die bij tijden behoorlijk heftig was, maar in het ouder worden probeer ik toch grenzen te stellen – iets wat mij meestal niet lukt – om zo tijd te maken voor doodgewoon genieten.
Een superfijne week toegewenst en aan allen die het druk hebben : geniet van alle kleine momenten tussendoor. Al is het maar dat je je boterhammen opeet in het park of in de tuin en zo toch een beetje vakantie ‘steelt’ ! Veel succes !
