week in beelden – snapshot diary – week 9
Foto onder Creative Common License. Bron.
dat hart van mij
Geen snapshot diary deze week om de simpele reden dat ik vrijdag zo’n pijn had aan mijn hart dat ik dacht dat het letterlijk brak. Niet zo, zei de arts, maar wel een veel te hoge bloeddruk. En dat hart ging veel te wild te keer zei ze. En vervolgens dat er rust nodig is, en medicatie enzovoort, enzovoort. De rest – over stress en werk en zo – hoorde ik nog nauwelijks.
Ondertussen op een week tijd anderhalve kilo vermagerd, mij al een paar dagen rustig gehouden maar het hart doet niet mee, wil niet mee. Dat blijft donderen in mijn lijf.
Toch een beetje angstig. Ja.
Oei, dat moet schrikken zijn. Zorg goed voor jezelf en hopelijk krijg je je hart gauw weer in de juiste pas.
Heeeel erg schrikken. En dat schrikken zelf doet ook weer geen deugd. Want ik mag me net géén zorgen maken. Maar dat is echt zoiets als ‘denk niet aan roze olifant’.
Heel veel beterschap!!!
Is tot rust komen in je geliefde Zeeland een optie?
Het lief suggereerde ook al zoiets. Gewoon ‘weg’ van alles. Loslaten is niet mijn sterkste kant. Maar toch dankjewel !
Ooooh, veel beterschap … niet gemakkelijk loslaten, en ik kan me inbeelden dat dat zeker voor u niet gemakkelijk is (en op dat vlak ben ik wat hetzelfde)
Inderdaad. Er is zoveel. En het is allemaal Belangrijk 🙂
Niets zo moeilijk als rusten als je je zorgen maakt. Helpt een boek? Of het bos/de zee/het groen? Of gewoon een hele avond tegen het hart van het lief aanleunen? Neem je tijd, laat je door niemand opjagen. Courage, daar!! X
Ik kan me moeilijk concentreren bij een boek. Een blad en ik ben alweer vergeten wat ik gelezen heb. Bos/zee/groen : zéér goede suggesties. Alleen staan er overal precies bergen van obstakels voor die plekken. Maar misschien moet ik al mijn courage samenpakken en gewoon buiten gaan stappen.