When we believed in mermaids – Barbara O’Neil
Je wordt er meteen ingegooid
Wanneer Kit een nieuwsreportage uit Nieuw Zeeland ziet lijkt ze in een flits haar zus te herkennen. Het was een kort nieuwsitem van een ander continent: een brand in een club had het leven gekost aan enkele mensen. De vrouw die ze voor haar zus hield, had geen schrammetje. Alleen… haar zus was al meer dan 15 jaar dood.
Is het mogelijk ? En hoe dan?
Kit besluit naar Auckland, Nieuw Zeeland te trekken om op zoek te gaan naar haar vermeende zus. Ze herinnert zich nog de begrafenisceremonie. Haar zus was één van de vele doden als gevolg van een terroristische aanslag op een trein in Frankrijk. Zou ze … niét gestorven zijn? Of lijkt de vrouw in het nieuws gewoon heel erg op haar? Wat als het haar zus blijkt te zijn? Waarom liet ze dan nooit iets weten? Waarom liet ze haar en haar moeder in de veronderstelling dat ze leefde?
When we believed in mermaids is geen detective
Het zou een mooi plot zijn voor een detective met allerlei verhalen over misdaad en intriges, maar dat is het niet. Het boek volgt, via flashbacks het leven van beide zussen die zo goed als onafscheidelijk waren. Hun ouders hadden het te druk met elkaar om zich te bekommeren om hun kinderen, waardoor Kit en Josie op elkaar waren aangewezen. Drank, drugs, het was er allemaal. Als later het gezin uitbreidt met een ‘aangespoelde’ Dylan (eveneens uit een dysfunctioneel gezin) lijkt het alsof beide zussen een oudere broer gekregen hebben. Dylan werkt in het restaurant van de vader en zorgt tussendoor inderdaad voor de zussen. Toch blijft hij de sporen dragen van zijn vroegere leven: het geweld en misbruik.
Ontgroei je ooit je ouders?
Het verhaal volgt de levens van de 3 kinderen. Hoe ze ’s nachts op het strand bleven slapen om naar de sterren te kijken. Hoe ze elk op zich omgingen met de situatie thuis. Nee, er was geen geweld bij hen thuis, ze hadden voldoende te eten, maar zorg was er niet. Kit heeft een passie voor boeken en werkt zich te pletter om arts te worden. Josie leert al op haar 13de de verdovende werking van alcohol en later drugs, kennen. Hoe hard Dylan ook probeert, het verleden laat hem niet los.
Het verhaal begint wanneer beide zussen al late dertigers/begin veertigers zijn. Wat is er uiteindelijk gebeurd? Wie zijn ze geworden en bovenal: wat is er gebeurd met Josie dat ze al die jaren haar dood heeft gefingeerd ?
Zussenliefde
An emotional new tale of two sisters,
an ocean of lies,
and a search for the truth.
over When we believed in Mermaids
Het is een ontroerend verhaal over zussenliefde en over hoe kinderen staande blijven in moeilijke situaties, hoe ze verantwoordelijkheid nemen voor de volwassenen die net hén zouden moeten ondersteunen.
Het is een ruw verhaal over een gezin dat er niet in slaagt om een echt gezin te vormen, al is er nooit kwaad opzet. Getekende mensen zijn het, stuk voor stuk, die hun leven niet op rails kregen.
Waardering
Ik was best onder de indruk van het verhaal. Behalve de gefingeerde dood leek het mij behoorlijk realistisch. Er zijn wel degelijk kinderen die moeten opgroeien zonder zorg maar waar het op het eerste zicht niets aan ontbreekt. Kinderen met veerkracht en creativiteit die veel te jong hun plan moeten trekken. Pas later – en dat blijkt ook uit dit boek – merken ze dat hun gezin allesbehalve normaal of standaard was. Wie er in opgroeit kent enkel de realiteit waarin hij leeft.
Barbara O’Neal, When we believed in mermaids, te koop bij o.a. Bol.com voor € 13,99 (paperback). Ik las het op Kindle en betaalde $ 1,08. Het boek telt 348 blz.
Toen ik het aankocht stond het #1 in de Amazon charts.
