1000 vragen #39 Wil je altijd winnen ?
training beter dan wedstrijd
Ik heb geen competitieve aard. Toch niet tegen anderen. Voor sommige mensen is het competitieve een extra motivatie om het beste uit zichzelf te halen, voor mij is het gewoonweg stresserend. Ik heb ook geen behoefte aan de bevestiging die komt door te winnen. Winnen als in ‘het verslaan van de andere’. Toen ik nog aan veel loopwedstrijden deelnam merkte ik dat het wedstrijdelement mij altijd zwakker maakte. Keer op keer liep ik op trainingen beter dan wel op een wedstrijd terwijl men er van uit gaat dat de adrenaline van zo’n wedstrijd je net iets beter doet presteren. Niet bij mij dus.
winnen van mijn vroegere zelf
Dat is een heel andere kwestie. Ik hou ervan om een wedstrijdje met mezelf aan te gaan. Zoals de uitdaging 40 dagen fit (die best lastig is, dat heb ik heel hard onderschat !). Mijn tegenstanders is sowieso sterk : voor hem hoeft het allemaal niet. Die zegt met zachte stem ‘je dag was al zo zwaar en je hebt gisteren al gesport, moet dat vandaag dus echt ?’. Ik moet dus sterker zijn dan die stem en toch ondanks alle mogelijke excuses (het ene zwaarder dan het andere) toch sporten en toch aan die 10 000 stappen geraken.
altijd willen winnen is vermoeiend
Altijd willen winnen is vermoeiend. Nooit willen winnen is saai. Het is soms moeilijk evenwicht zoeken tussen het altijd maar beter willen zijn en de lat hoger leggen of gewoon tevreden zijn met wat is. Soms is goed ook gewoonweg goed en hoeft het niet beter. Maar dat blijf ik moeilijk vinden. In mijn hoofd en hart kan het altijd beter. Als ik al iemand ben die voor winnen kiest dan is het zeker in deze zin : het steeds opnieuw overwinnen van de status quo, zodat het niveau net iets hoger wordt, het resultaat net dat beetje beter.
En ja dat is best vermoeiend soms !
[perfectpullquote align=”full” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]Ben jij een winnaar ? En waarin ben je dan graag een winnaar ? [/perfectpullquote]
Hier kan ik mij zeker in vinden!