Snapshot diary week #25 Worldcup voetbal en niet opgeven !
Worldcup voetbal: zoveel emotie !
Toen ik met het lief naar de Worldcup Voetbal keek, viel het mij op hoe snel de emoties wisselden. Frustratie om de bal die net niet in was, opwinding als ze in de aanval waren, tandengeknars toen de tegenstander gevaarlijk dicht bij Thibault kwam. Maar ook: het vertrouwen dat België zou winnen. In dat opzicht zijn we een BE-liever. Althans in de eerste ronde! Niet dat we voetbalfans zijn of er er maar iets van af weten. We laten ons gewoon gaan en we vertrouwen op de pronostieken en de wetenschap dat België met de Rode Duivels gewoon een goede ploeg heeft. Een ploeg met knowhow en de nodige ervaring in huis.
De ploeg van Gasthuisberg
Dichter bij huis waren ook de emoties rond de eerste keer chemo spannend. Niet met een hevigheid zoals met het voetbal, maar wel op en neer. Er waren zaken die ons gelukkig maakten, zoals een eigen kamer voor de chemotherapie. Dat is niet iedereen gegeven, maar de chemo bij het lief nam dan ook bijna een dag in beslag. 36 uur eigenlijk, de rest loopt via een flesje en een portacath thuis verder.
We waren onder de indruk van de tijd die ze in Gasthuisberg voor ons namen. Ondanks ons bange hart weten we Gasthuisberg de knowhow heeft en de ervaring. En … dat onze kansen behoorlijk hoger liggen dan wel dat de Rode Duivels de Worlcup winnen. Dat vertrouwen blijven we houden. Dat moet ook wel.
We geven niet op
Natuurlijk geven we niet op en hoe moeilijk en onzeker het ook is, we proberen toch plannen te maken. We beseffen heel goed dat we momenteel de controle over ons leven voor een groot stuk kwijt zijn, maar er is altijd marge en die marge willen we echt gebruiken. Zo planden we dan toch een klein reisje (alweer !?) met de caravan. Het zal veel rusten worden en op nauwelijks 2 uur rijden van huis, maar ook als is het lief maar 5 uur echt goed op een dag, die 5 uur willen we gebruiken. En lukt het niet, dan is het ook goed. Dan kan er gerust worden, of we keren terug naar huis. Wie niet probeert…
Dromen
Omdat de geest zo ver reizen kan als hij wil, hing ik een wereldkaart op in huis en markeerde alvast de plaats van onze volgende bestemming op de kaart van Nederland: Dordrecht/Kinderdijk ! Ik maak de tuin vakantieproof en zoek de campinggrill die ik ooit van mijn broer kreeg. Wie zegt dat je zoiets alleen op een camping zou mogen gebruiken ? Aan BBQ heb ik mij nog nooit gewaagd en ook die partygrill van broerlief is nog niet uit de verpakking gehaald. Maar dit is het moment. Ik voel het gewoon !
Het moment om vakantie te vieren ! Om het leven te vieren !