Snapshot diary – week 48 – 7 voordelen aan ziek-zijn

Veel fotogelegenheid was er niet deze week !

De jackpot

De hele week ziek ! Het is behoorlijk heftig geweest : dagen aan een stuk koorts. Wauw, dan valt er echt niets te doen ! De grootste prestaties van de dag waren : badkamer (wassen), trap af (lastigste deel van de dag, alsook trap op), naar het day-bed (wat een luxe !) en tussendoor joekels van pillen slikken !  Die verplichtten me trouwens om behoorlijk te eten, want die lagen zo erg op de maag dat ik nog eens de hele dag misselijk was ook. Tel uit : koorts, moeilijk ademhalen en maagproblemen ! Dat is toch echt wel de jackpot !

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Wie zoekt die vindt, en zelfs dagen van koorts hebben voordelen, tenminste die van mij, daar waar het gaat om relatief onschuldige maar zeer vieze en hardnekkige virussen.

1. Alle zorgen zijn weg

   Ik heb mij gedurende die dagen nergens zorgen om gemaakt. In mijn hoofd passeerde nu en dan ‘zorgen’ maar ze werden iedere keer onderdrukt door de koorts en de slaap. Ik dacht maar aan één ding : ooit gaat dit voorbij. Al de rest was bijzaak en interesseerde me niet.

2. Ik werd heerlijk verwend

   Ik was dagen alleen thuis en dat maakte werkelijk niets uit aangezien ik toch compleet out was. Maar het lief bracht wel lekkere chocolade mee, ik kreeg extra knuffels en nog méér lieve blikken. Niet dat ik er allemaal veel mee deed. Zelfs chocolade kon me niet bekoren. Maar dat daar iemand met zoveel zorg rondliep, tja, zelfs in tijden van hoge koorts kon ik dat waarderen.

3. Geen to-do lijstjes meer en ook geen klok – een heel erg stil hoofd

   Ik wist totaal niet welk uur het was en het kon mij ook niet schelen. De tijd was net zoals ik uitgeput. Er viel niets te doen en er was geen enkele stemmetje in mijn hoofd dat me aanmaande tot iets. Een heerlijk stil hoofd (vol snot) was het resultaat. Het is niet dat ik er ziek wil voor zijn, maar ik kon dat echt wel waarderen.

4. Zonder schuldgevoel bingewatching, lang leven Netflix

   Ik heb wel het een en ander gezien. Of liever : Netflix stond hier lange tijd op. Zo lang zelfs dat ik merk dat Netflix zichzelf echt ‘af’ zet na enkele uren. Meestal viel ik ergens tijdens een aflevering weer in slaap. Maar dat was een kwestie van na de slaap terug te spoelen tot de volgende episode van helderheid in mijn hoofd zich aandiende. Ik zag het hele derde seizoen van The Following.

5. Het kan alleen maar beter worden

   Toen de dokter dinsdag thuis kwam had ik zo in mijn hoofd dat ik vrijdag helemaal weer op en top zou zijn. Hij schudde het hoofd en zei dat dit totaal niet realistisch was. Kon ik vroeger wel huilen bij zo’n uitspraken, nu gaat het al beter en denk ik continu : het gaat alleen maar beter worden ! Ik word weer gezond ! Ik ga weer lopen ! De wereld gaat weer stràlen ! Geef toe dat dat telt als toekomstperspectief.

6. Een beetje meligheid hier en daar mag ook

   Iedere keer ik gevloerd ben dank ik, bij wijze van spreken, God op mijn blote knietjes dat ik toch overwegend behoorlijk gezond ben. Dat ik kan lopen, fietsen, zwemmen, dat mijn lichaam mij in alle avonturen volgen wil.

7. In nood kent men zijn vrienden

   Lang leve What’s app en consoorten. Ik kreeg grappige en lieve berichtjes. Als je niet eens stem hebt om te bellen doet dat veel deugd. Ik heb mij nooit uitgesloten gevoeld of ‘niet meer mee’, ik ben (althans in de illusie) helemààl mee !

Ondertussen gaat het behoorlijk beter (maar nog niet helemaal top) met mij en ligt het lief nu onder een resem dekentjes met zowat alle zelfde symptomen als ik. Tijd om hem te verwennen en hopen dat hij ook de voordelen ziet !